Zatrzymywanie i akumulacja ciepła w atmosferze (troposferze) w pobliżu powierzchni Ziemi. Część ciepła powracającego w przestrzeń kosmiczną z powierzchni Ziemi jest pochłaniana przez parę wodną, dwutlenek węgla, ozon i kilka innych gazów znajdujących się w atmosferze, a następnie kierowana z powrotem w stronę powierzchni Ziemi. Jeśli stężenie tych gazów cieplarnianych w atmosferze wzrośnie, średnia temperatura niższych warstw atmosfery będzie stopniowo rosnąć.

"klikając w tytuł artykułu zostaniesz przekierowany do całego artykułu"

.

Gazy cieplarniane to gazowe składniki atmosfery , naturalne i antropogeniczny , które absorbują i emitują promieniowanie o określonych długościach fal w zakresie widma promieniowania ziemskiego emitowanego przez powierzchnię Ziemi, samą atmosferę i chmury. Ta właściwość powoduje efekt cieplarniany. Para wodna (H ₂ O), dwutlenek węgla (CO ₂ ) , podtlenek azotu (N ₂ O) , metan (CH ₄ ) A ozon (O ₃ ) są głównymi gazami cieplarnianymi w atmosferze ziemskiej. Ponadto w atmosferze występuje wiele gazów cieplarnianych wytwarzanych wyłącznie przez człowieka, m.in halogenowane węglowodory oraz inne substancje zawierające chlor i brom objęte Protokołem montrealskim. Oprócz KO ₂ , N ₂ O i CH ₄ z Kioto protokół  zajmuje się gazami cieplarnianymi, fluorkiem siarki (SF ₆ ), wodorofluorowęglowodory (HFC) i perfluorowęglowodory (PFC).

Cząstki składające się ze związków siarki powstałych w wyniku interakcji dwutlenku siarki i dwutlenku siarki z innymi związkami w atmosferze. Aerozole siarczanowe są wstrzykiwane do atmosfery w wyniku spalania paliw kopalnych i erupcji wulkanów, takich jak Mt. Pinatubo. Aerozole siarczanowe mogą obniżyć temperaturę Ziemi poprzez odbicie promieniowania słonecznego (promieniowanie ujemne). Ogólne modele cyrkulacji, które uwzględniają wpływ aerozoli siarczanowych, dokładniej przewidują zmiany globalnej temperatury.

Termin używany do opisania przepływu węgla (w różnych postaciach, np dwutlenek węgla (CO ₂ ) , węgiel w biomasa i węgiel rozpuszczony w oceanie w postaci węglanów i wodorowęglanów) przez atmosferę , hydrosfera, biosfera lądowa i morska oraz litosfera. W tym raporcie jednostką odniesienia dla globalnego obiegu węgla jest GtCO ₂ lub GtC (Gigaton węgla = 1 GtC = 10 ¹⁵ gramów węgla. Odpowiada to 3,667 GtCO ₂ ).

.

Kompensacja emisji dwutlenku węgla lub zastąpienie emisji dwutlenku węgla, czasami także kompensacja emisji dwutlenku węgla, to redukcja lub eliminacja emisji dwutlenku węgla lub innych gazów cieplarnianych przeprowadzana w celu zrekompensowania emisji przeprowadzanych gdzie indziej. Kredyt węglowy lub kredyt offsetowy to zbywalny instrument finansowy (np. instrument pochodny towaru bazowego) certyfikowany przez rządy lub niezależne jednostki certyfikujące jako reprezentujący redukcję emisji, który można następnie kupić lub sprzedać. Zarówno offsety, jak i kredyty mierzone są w tonach ekwiwalentu dwutlenku węgla (ekwiwalentu CO2). Jedna kompensacja emisji dwutlenku węgla lub ulga oznacza redukcję lub eliminację jednej tony dwutlenku węgla lub jego odpowiednika w innych gazach cieplarnianych.

Termin ten odnosi się do trzech koncepcji występujących w literaturze: oceny zasobów i przechwytuje  obieg węgla na poziomie globalnym poprzez syntezę dowód o emisjach paliwa kopalne i cementu, dotyczące emisji ze zmiany sposobu użytkowania gruntów , o przechwytach CO ₂ w oceanach i na lądzie. i wynikającą z tego szybkość wzrostu atmosferycznego _CO2 . Nazywa się to globalnym budżetem węglowym; szacunkowa skumulowana wielkość globalnych emisji dwutlenku węgla, oszacowana w celu ograniczenia globalnej temperatury powierzchni do danego poziomu powyżej okresu referencyjnego , biorąc pod uwagę wkład innych osób gazów cieplarnianych do całkowitej temperatury powierzchnii siły klimatyczne; podział budżetu emisji określonego w punkcie na poziom regionalny, krajowy lub niższy w oparciu o względy równości, kosztów i efektywności.

.

Całkowita ilość gazów cieplarnianych uwalnianych do atmosfery każdego roku przez osobę, rodzinę, budynek, organizację lub społeczeństwo. Ślad węglowy danej osoby obejmuje emisję gazów cieplarnianych z paliwa, które dana osoba bezpośrednio spala, na przykład podczas ogrzewania domu lub prowadzenia samochodu. Obejmuje także gazy cieplarniane powstające podczas produkcji towarów lub usług, z których korzysta dana osoba, w tym emisje z elektrowni wytwarzających energię elektryczną, fabryk wytwarzających produkty oraz składowisk śmieci, na które wysyłane są odpady.

.

technologie, które mogą znacząco ograniczyć emisję dwutlenku węgla z nowych i istniejących elektrowni węglowych i gazowych, procesów przemysłowych i innych stacjonarnych źródeł dwutlenku węgla. Jest to trzyetapowy proces polegający na wychwytywaniu dwutlenku węgla z elektrowni lub źródeł przemysłowych; transport wychwyconego i sprężonego dwutlenku węgla (najczęściej rurociągami); oraz zatłaczanie pod ziemię i sekwestracja geologiczna lub trwałe składowanie tego dwutlenku węgla w formacjach skalnych zawierających maleńkie otwory lub pory, które wychwytują i zatrzymują dwutlenek węgla.

Proces, w którym CO ₂ wychwytuje, a następnie wykorzystuje do produkcji nowego produktu. Jeśli CO ₂ przechowuje w produkcie w odpowiednim dla niego horyzoncie czasowym klimat nazywa się to wychwytywaniem, utylizacją i składowaniem dwutlenku węgla (CCUS). Tylko wtedy i tylko w połączeniu z CO ₂ niedawno usunięty z atmosfera , CCUS może prowadzić do usuwanie dwutlenku węgla . CCU jest czasami określane jako wychwytywanie i utylizacja dwutlenku węgla.

.

Sadzenie nowych lasy na terenach, które historycznie nie zawierały lasów. Omówienie terminu las i pojęć pokrewnych, takich jak zalesianie, ponowne zalesianie  A wylesianie , zob. raport specjalny IPCC na temat użytkowania gruntów, zmiany użytkowania gruntów i leśnictwa (IPCC, 2000), informacje dostarczone przez Ramową konwencję Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu (UNFCCC, 2013) oraz raport w sprawie definicji i opcji metodologicznych dotyczących inwentaryzacji emisji z bezpośrednich degradacja lasów spowodowana działalnością człowieka i dewegetacja innych typów roślinności (IPCC, 2003)

Podziemne złoża gazu zawierające od 50 do 90 procent metanu (CH ₄ ) i niewielką ilość cięższych gazowych związków węglowodorowych, takich jak propan (C ₃ H ₈ ) i butan (C ₄ H ₁₀ ).

.

Wysiłek mający na celu stworzenie wartości finansowej dla zmagazynowanego węgla lasy , który oferuje krajom rozwijającym się zachęty do ograniczania emisji z gruntów zalesionych i inwestowania w niskoemisyjne ścieżki ich osiągnięcia zrównoważony rozwój (SD) . Jest to więc mechanizm łagodzenie konsekwencje profilaktyki   wylesianie . REDD+ wykracza poza wylesianie i degradację lasów i obejmuje rolę ochrony, zrównoważonej gospodarki leśnej i zwiększania leśnych zasobów węgla. Koncepcja ta została po raz pierwszy przedstawiona w 2005 roku na XI Sesji Konferencji Umawiających się Stron (COP)w Montrealu, a później większe uznanie na COP 13 w 2007 r. na Bali i włączenie do Planu Działań z Bali, w którym wezwano do „podejścia politycznego i pozytywnych zachęt w kwestiach związanych z redukcją emisji spowodowanych wylesianiem i degradacją lasów w krajach rozwijających się” (REDD) oraz rola ochrony, zrównoważonej gospodarki leśnej i zwiększania zasobów węgla w lasach w krajach rozwijających się.” Od tego czasu wsparcie dla REDD wzrosło i powoli stało się ramami działań wspieranych przez wiele krajów.