W marcu Organizacja Narodów Zjednoczonych podjęła pierwszy znaczący krok w celu pociągnięcia inwestorów, przedsiębiorstw, miast i regionów do odpowiedzialności za redukcję emisji gazów cieplarnianych, kiedy Sekretarz Generalny ONZ António Guterres zwrócił się do grupy ekspertów o opracowanie standardów dotyczących zobowiązań do „zero netto” wobec UE grupa . Wyzwanie polega obecnie na tym, jak spójnie liczyć emisje. Narody, społeczeństwa i naukowcy stosują różne, odmienne metody pomiaru emisji gazów cieplarnianych. Liczb tych nie da się łatwo porównać ani połączyć. Obecna mozaika zapasów gazów cieplarnianych jest żałośnie niewystarczająca. Od rządów po przedsiębiorstwa, informacje na temat tych emisji są niespójne, niekompletne i niewiarygodne. Aby zaprojektować skuteczne podatki węglowe, cła graniczne i inne polityki lub inwestycje zeroemisyjne, należy uzgodnić liczby na wszystkich poziomach, od łańcuchów dostaw produktów po skalę globalną. Suma krajowych emisji powinna odpowiadać wzrostowi szacunków dotyczących dwutlenku węgla w atmosferze i sekwestracji węgla. (Amy Luers)