Nowe badanie wykazało, że jednorazowe urządzenia chirurgiczne odpowiadają za dwie trzecie śladu węglowego pięciu najczęstszych operacji NHS. Analizując operacje w trzech ośrodkach fundacji Sussex NHS Foundation Trust, naukowcy odkryli, że 68 % śladu węglowego pochodzi z przedmiotów jednorazowego użytku, często plastikowych, takich jak fartuchy i obłożenia dla pacjentów oraz stoły na instrumenty. Stwierdzono, że największy ślad pozostawiła operacja wymiany stawu kolanowego wynosząca 85,5 kg CO2e, następnie operacja usunięcia pęcherzyka żółciowego wynosząca 20,3 kg CO2e, operacja dekompresji cieśni nadgarstka wynosząca 12 kg CO2e, operacja przepukliny wynosząca 11,7 kg CO2e i operacja migdałków wynosząca 7,5 kg CO2e. . Ekwiwalent dwutlenku węgla (CO2e) to standardowa jednostka pomiaru śladu węglowego, używana do porównywania emisji różnych gazów cieplarnianych poprzez przekształcenie ich w dwutlenek węgla o tym samym potencjale globalnego ocieplenia. Naukowcy z Brighton and Sussex Medical School oraz Uniwersytetu w Warwick stwierdzili, że zaledwie 23 produkty % odpowiadają za ponad 80 % śladu węglowego praktyk, dlatego powinni skupić się na znalezieniu alternatyw dla tych wysokoemisyjnych produktów. Wiodący badacz dr. Chantelle Rizan z Brighton and Sussex Medical School stwierdziła, że natychmiastowe zmiany, takie jak wymiana artykułów jednorazowego użytku na wielokrotnego użytku, tam gdzie to możliwe, oraz lepsza dekontaminacja i zarządzanie odpadami, mogłyby zmniejszyć ślad węglowy działalności o jedną trzecią. Dodała: „Ograniczenie śladu węglowego produktów stosowanych w obszarach wymagających dużych zasobów, takich jak sale operacyjne, będzie ważne dla osiągnięcia zerowego śladu węglowego netto w opiece zdrowotnej. „Strategie powinny obejmować wyeliminowanie lub znalezienie niskoemisyjnych alternatyw dla najbardziej emisyjnych produktów” Badanie opublikowane w czasopiśmie Journal of the Royal Society of Medicine jest pierwszym tego rodzaju analizą śladu węglowego artykułów chirurgicznych stosowanych w chirurgii. rutynowe operacje.

Danny’ego Halpina

Podľa organizácií občianskej spoločnosti Oil Change International a E3G krajiny G7, USA, Japonsko, ktoré tento rok hostí summit skupiny, Taliansko a Nemecko, stále zaostávajú za svojím záväzkom ukončiť nové priame medzinárodné verejné financovanie neobmedzeného využívania fosílnych palív. Ministri pre klímu a životné prostredie krajín G7 v máji 2022 zopakovali záväzok 39 krajín prijatý na konferencii OSN o klíme Cop 26 v roku 2021, v ktorom sa zaviazali ukončiť verejné financovanie projektov využívania nespaľovaného uhlia, ropy a plynu do konca roka 2022. Štáty G7 sú Kanada, Francúzsko, Nemecko, Taliansko, Japonsko, Spojené kráľovstvo a USA. Organizácie uviedli, že sa dosiahol pokrok pri presúvaní miliárd medzinárodných verejných financií z fosílnych palív do čistej energie, a dodali, že nové a existujúce politiky Kanady, Spojeného kráľovstva a Francúzska „vo veľkej miere spĺňajú“ sľuby Glasgowa a G7. Dodali však, že Japonsko a Nemecko ešte nezverejnili politiky, ktorými by splnili svoj záväzok, zatiaľ čo politika Talianska tento záväzok nespĺňa. Všetky tieto tri krajiny, ako aj USA, nedodržali termín stanovený na rok 2022. USA prijali určité usmernenia, ale nezverejnili ich, uviedli obe organizácie občianskej spoločnosti. Organizácie občianskej spoločnosti uviedli, že skupina G7 má príležitosť urýchliť energetickú transformáciu splnením svojho záväzku, a dodali, že ministri skupiny pre klímu a energetiku, ktorí sa stretnú tento víkend v Japonsku, „musia zopakovať a posilniť“ svoj cieľ verejného financovania a vyhnúť sa formuláciám podporujúcim investície do ťažby plynu a skvapalneného zemného plynu. Ekonomiky G7 minulý rok pridali k záväzku výhradu, že „verejne podporované investície do plynárenského sektora môžu byť vhodné“ s cieľom znížiť závislosť od ruského plynu. Japonsko tento rok „aktívne presadzuje“ investície do LNG, hoci sa to „stretlo s odporom“ EÚ, Kanady, Spojeného kráľovstva a USA, uviedli organizácie. Organizácie Oil Change International a E3G zistili, že medzinárodné verejné financie skupiny G7 na fosílne palivá dosiahli v rokoch 2020 – 22 najmenej 73 miliárd USD v porovnaní s 28,6 miliardy USD na čistú energiu v rovnakom období. Hlavná časť financovania projektov v oblasti fosílnych palív – 82 percent – pochádzala z exportných úverových agentúr (ECA). Organizácie tiež zistili, že v rokoch 2022 – 22 pôjde 28 percent všetkých financií na energetiku krajín G7 do plynu – 10 miliárd USD ročne – „viac ako do ktoréhokoľvek iného energetického pododvetvia“, pričom väčšina financií na plyn pôjde do LNG. Japonsko a USA boli najväčšími podporovateľmi LNG, pričom poskytli 47 %, resp. 20 % všetkých finančných prostriedkov G7 na LNG, uviedli. Ďalších 8,6 mld. USD ročne išlo podľa nich na projekty v oblasti ropy a plynu, zatiaľ čo financovanie čistej energie dosiahlo v období rokov 2020 – 22 výšku 9,5 mld. „Kanada, Japonsko a Taliansko poskytli v rokoch 2020 až 2022 najviac medzinárodných verejných financií na fosílne palivá, pričom v priemere ročne poskytli najmenej 10,5 miliardy USD, 6,9 miliardy USD a 2,9 miliardy USD,“ uviedli Oil Change International a E3G.

Caroline Varin

Podľa nového výskumu narastajúci nedostatok vody a potravín spôsobený zmenou klímy zvyšuje konflikty v husto obývaných stredoamerických mestách náchylných na násilie. Prečo je to dôležité: Nie je tajomstvom, že nedostatok vody podnecuje domácu, sociálnu a politickú nestabilitu. Úloha sucha v poľnohospodárskej výrobe a potravinovej bezpečnosti a jeho súvislosť s konfliktmi je menej známa. Tento týždeň sa vo Washingtone konajú výročné jarné zasadnutia Medzinárodného menového fondu a skupiny Svetovej banky, na ktorých sa bude hovoriť najmä o klimatických zmenách a globálnej potravinovej kríze. Čo zistili: V novej štúdii uverejnenej v časopise Nature Water sa uvádza, že pokles produkcie potravín na vidieku v Strednej Amerike môže zvýšiť potravinovú neistotu v prepojenom mestskom prostredí, a to v dôsledku zásadnej úlohy obchodu s potravinami. Práca spája suchá, dostupnosť potravín a mieru mestských konfliktov v rokoch 1996 až 2016 pozdĺž stredoamerického „suchého koridoru“. „Suchý koridor“ je ekologický región pozdĺž pobrežia Tichého oceánu, ktorý sa tiahne od južného Mexika po Panamu a zahŕňa Guatemalu, Salvádor, Honduras a Nikaraguu. Zväčšiť: Viaceré mestá v tropickom suchom pásme sú známe vysokou mierou vrážd a násilia v mestách – a viac ako štvrtina obyvateľov nemá potrebný príjem na nákup potravín. Vidiecke komunity v „suchom koridore“ trápi aj canícula, mimoriadne suché obdobie, ktoré podľa Organizácie OSN pre výživu a poľnohospodárstvo pravidelne „prerušuje“ obdobie dažďov počas júla a augusta. Ako to funguje: Výpadok zrážok negatívne ovplyvňuje produkciu plodín, ako sú základné sezónne obilniny, ktoré sú hlavným zdrojom potravín a príjmov pre domácnosti s nízkymi príjmami, ktoré sú závislé od miestneho poľnohospodárstva. Čo hovoria: Vedúca autorka Martina Sardo, doktorandka stavebného a environmentálneho inžinierstva a výskumná pracovníčka na Politecnico di Milano, hovorí pre Axios, že ich nová práca je jednou z prvých, ktorá kvantitatívne meria vplyv potravinovej neistoty spôsobenej klimatickými podmienkami na konflikty. V číslach: Jedným z príkladov sú dôsledky sucha v Guatemale v roku 2009, ktoré spôsobilo výrazný pokles výnosov v poľnohospodárskej produkcii kávy (-20 %), cukrovej trstiny (-10 %) a kukurice (-30 %) vo vidieckom meste Retalhuleu na juhozápade Guatemaly, kde je canícula pociťovaná intenzívnejšie. To následne zvýšilo potravinovú neistotu v meste Guatemala, ktoré je s Retalhuleu spojené prostredníctvom obchodu s potravinami, čo viedlo k tomu, že celková dostupná zásoba potravín bola nižšia ako minimálna denná potreba energie. V tom istom roku sa v meste Guatemala výrazne zvýšil počet konfliktov. „Keď nastane sucho… tok potravín sa zníži,“ hovorí Sardo. Za zmienku stojí, že výskum ďalej posilňuje úlohu klímy ako „multiplikátora hrozieb“. V analýze Svetového potravinového programu a CGIAR z roku 2022 sa zistilo, že klimatické šoky na produkciu potravín „obmedzujú prosperitu vidieka a bránia potravinovej bezpečnosti“ v stredoamerickom suchom koridore, čo spôsobuje migráciu do mestských oblastí, najmä v prípade „malých výrobcov obilia“. Záver: „Tento región je už teraz zraniteľný a zmena klímy túto zraniteľnosť ešte zhoršuje,“ hovorí Sardo. „Zlepšenie regionálnej odolnosti by mohlo byť bodom, ktorý zabráni potravinovej neistote.“

Ayurella Horn-Muller

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elita. Fusce viverra non dolor sed suscipit. Nulla scelerisque odio diam, ut condimentum mauris bibendum sed. Suspendisse bibendum felis sapien, sed hendrerit sem luctus at. Donec interdum orci vel quam ornare efficitur. Donec laoreet aliquet magna, non ornare metus viverra et. Nullam et lorem przedsionek, ullamcorper nibh ac, sollicitudin turpis. Fusce sed nunc et elit ornare consequat ultrices ac est. Aenean facilisis fermentum purus non bibendum. Przedsionek quis sem neque. Quisque orci nunc, vehicula sit amet diam et, elementm przedsionek libero.

Sed tempor nisi sit amet velit volutpat, eu tristique orci ultricies. Curabitur vitae urna et nunc rutrum sollicitudin a vitae nunc. Donec feugiat pharetra lacus, quis varius odio molestie ut. Cras non nisl rutrum, tincidunt purus quis, porta ligula. Aliquam vehicula i felis vitae maximus. Donec molestie diam in accumsan luctus. Liczba całkowita vel facilisis urna, non pharetra nunc. Nam vel quam non risus congue pretium. Vivamus tellus turpis, viverra vel ornare non, fringilla vitae lorem. Praesent Massa Ante, Ullamcorper vel dictum gdzie indziej, gravida i Nunc. Sed bibendum enim eget diam porttitor, id tempus sapien sodales. Donec semper odio eget nisl semper, id vulputate odio vulputate. Cras tincidunt tellus eget est sodales hendrerit.

Ut feugiat enim eget nisl rhoncus, gdzie indziej niesklasyfikowany pharetra purus tincidunt. Nullam in magna nec nulla porta sollicitudin. Vestibulum fermentum sem ligula, ac pellentesque dui volutpat a. Fusce molestie turpis ut turpis laoreet lacinia. Sed tincidunt eu velit nec elementm. Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elita. Maecenas sodales tristique ante, vel rutrum ligula consequat ac. In hac habitasse platea dictumst. Donec sed velit cursus, hendrerit nibh eu, condimentum libero. Pellentesque mattis, nisi eget placerat congue, eros dolor Euismod diam, in sollicitudin libero est et justo. Sed pulvinar vehicula pelentesque. Ut nec nisi nec lacus egestas imperdiet.

Podczas swojej wizyty w Somalii Sekretarz Generalny ONZ Antonio Guterres oświadczył, że „nie do przyjęcia jest to, że Somalijczycy, którzy nie zrobili prawie nic, aby spowodować kryzys klimatyczny, cierpią z jego straszliwych konsekwencji”, pisze Reuters. Wydarzenie to następuje w czasie, gdy około 8,3 miliona Somalijczyków, czyli prawie połowa populacji, pilnie potrzebuje pomocy humanitarnej, ponieważ „powszechna klęska głodu” grozi następstwem suszy, która według serwisu informacyjnego w ubiegłym roku zabiła 43 000 osób. Guterres zauważył, że jedynie 15 % z 2,6 miliarda dolarów potrzebnych krajowi na ten rok zostało zrealizowanych. Republika Wschodnioafrykańska twierdzi, że Guterres wezwał już do „masowego” międzynarodowego wsparcia dla Somalii podczas tzw. „wizyty solidarnościowej” w kraju Rogu Afryki. Tymczasem Agence France-Presse donosi, że „poważna susza w Afryce Północnej zmusiła tunezyjskich rolników do przygotowania się na katastrofalnie słabe zbiory”.

Abdi Sheikh i Hereward Holland, Reuters, „Carbon Brief”

Według projektu komunikatu ministrów środowiska, do którego dotarł „Financial Times”, członkowie wpływowej grupy krajów G7 „odrzucili wykonalność znacznej części japońskiej strategii klimatycznej”. Japonia jest członkiem G7 i gospodarzem odbywającego się w ten weekend spotkania G7, jednak w artykule opisano dokument jako „wyzwanie dla wysiłków Tokio na rzecz kształtowania przejścia Azji na czystszą energię”. Kraj z Azji Wschodniej stara się odegrać kluczową rolę w finansowaniu przejścia kontynentu na energię niskoemisyjną, ale jego własne plany klimatyczne zostały skrytykowane za skupienie się na amoniaku jako czystym źródle energii – wyjaśnia artykuł. Produkcja amoniaku nie jest jeszcze opłacalna z komercyjnego punktu widzenia i jest zależna od paliw kopalnych, dlatego Wielka Brytania, Francja i Kanada „naciskały na Japonię, aby złagodziła sformułowania dotyczące promowania amoniaku i wodoru jako paliw niskoemisyjnych w projekcie komunikatu ministrów środowiska grupy G7” – czytamy w artykule.

Kana Inagaki, Edward White i Attracta Mooney, Financial Times, „Carbon Brief”

Dotkliwa susza w Afryce Północnej sprawiła, że tunezyjscy rolnicy przygotowują się na katastrofalnie słabe zbiory, co zagraża bezpieczeństwu żywnościowemu w kraju pozbawionym gotówki. W czasie, gdy światowy rynek zbóż został zakłócony przez wojnę na Ukrainie, krajowa produkcja zbóż w Tunezji również została wyczerpana z powodu braku deszczu, który zabił plony. Jeszcze przed letnimi miesiącami pieczenia gleba w małym śródziemnomorskim kraju, którego zasoby wodne stale się wyczerpują w miarę nasilenia się zmian klimatycznych, jest sucha i zakurzona. „Nigdy nie widzieliśmy tak poważnej suszy” – powiedział rolnik pszenicy Tahar Chaouachi, spacerując przygnębiony po swoim polu, 55 kilometrów (35 mil) w głąb lądu od stolicy, Tunisu. „Ostatnie cztery lata były suche, ale w tym sezonie spodziewaliśmy się deszczu. Zamiast tego było jeszcze gorzej.” Ponieważ niektóre zbiorniki wodne w Tunezji zostały prawie całkowicie wyschnięte, w zeszłym miesiącu władze wprowadziły środki nadzwyczajne, polegające na racjonowaniu dostaw wody dla gospodarstw domowych i zakazie używania wody do mycia samochodów i nawadniania pól. „Produkcja wynosi zero” – powiedział Chaouachi, którego pola uprawne leżą w prowincji Beja, kluczowym obszarze produkcji zboża od czasów Cesarstwa Rzymskiego. „Sytuacja jest nie do utrzymania. Tracimy wszystko, co wydajemy na nasiona, nawozy, pestycydy i płace” – powiedział. „Nie wiadomo, jak się sprawy potoczą”. Niedobory pojawiają się w krytycznym momencie dla Tunezji, importera netto pszenicy, który mocno odczuł rosnące ceny od czasu inwazji Rosji na Ukrainę.

Wiosną 2011 r. ulewne deszcze wezbrały na rzece Missisipi do rekordowego poziomu, zalewając parkingi dla przyczep i powodując wzrost cen gazu w związku z zamknięciem rafinerii i terminali paliwowych wzdłuż szlaku wodnego. Badając wrak, Heather McTeer Toney, ówczesna burmistrz Greenville w stanie Mississippi, znalazła kluczowego partnera w międzynarodowym konglomeracie Mars, Inc., produkującym M&Msy i karmę dla zwierząt domowych. Mars prowadzi 80-akrową farmę ryżu w Greenville – największą fabrykę na świecie. Firma wysłała urzędników wyższego szczebla i udostępniła Toneyowi swoją wewnętrzną ocenę ryzyka, co pomogło jej zaplanować reakcję policji i straży pożarnej miasta, zaprojektować modernizację ulic, zidentyfikować słabe punkty w systemach kanalizacyjnych i wałów przeciwpowodziowych oraz współpracować z Korpusem Inżynierów Armii. „Dziś nazwalibyśmy to ryzykiem klimatycznym” – powiedział Toney Pro Perspektywa, ale wówczas była to „tylko ochrona infrastruktury”. Więcej od Lee Harrisa. Lokalni urzędnicy, inżynierowie budownictwa i właściciele domów opisują rosnące zapotrzebowanie na informacje na temat narażenia na ekstremalne ryzyko pogodowe. Popyt eksplodował w ciągu ostatnich pięciu lat. Jednak nie we wszystkich miastach istnieją główne przedsiębiorstwa tak chętne do dzielenia się jak Mars, a wiele z nich wolałoby nie polegać na prywatnym przemyśle w zakresie planowania publicznego. Tymczasem rynki finansowe i firmy prywatne biorą udział w „wyścigu zbrojeń” w zakresie informacji klimatycznych. Niektóre firmy ogłosiły plany dekarbonizacji, inne zaś zobowiązały się do podwojenia zużycia paliw kopalnych. Organy regulacyjne, starając się dotrzymać kroku, poprosiły o więcej ujawnień. Prywatni twórcy modeli ryzyka klimatycznego skorzystali na tej gorączce złota. Ich wytyczne dzielą się na dwie grupy: ryzyko fizyczne, czyli znaczące narażenie aktywów na zagrożenia, lub ryzyko przejściowe, które obejmuje konsekwencje zmian polityki, wpływ na system finansowy i reputację. Instytucje finansowe przejęły tych modelarzy, co doprowadziło do szybkiej konsolidacji w rodzącej się branży. BlackRock, największy na świecie podmiot zarządzający aktywami, obsługuje platformę o nazwie Aladdin, którą nazywa się „centralnym układem nerwowym” branży inwestycyjnej. Niedawno zatrudniła osobę zajmującą się modelowaniem klimatu, aby uruchomić Aladdin Climate – firmę monitorującą narażenie na zagrożenia środowiskowe. Agencje ratingowe, takie jak Moody's i S&P, dołączyły i przejęły własne firmy oceniające klimat.

W zeszłym roku Kalifornia podjęła oszałamiającą decyzję – że do 2035 roku wszystkie nowe samochody sprzedawane w tym stanie muszą zawierać co najmniej 2,5 razy więcej miedzi niż obecnie samochody konwencjonalne. Oczywiście nie jest to dosłownie to, co mówi mandat, ale taki jest praktyczny efekt nakazu, aby w ciągu najbliższych 12 lat wszystkie samochody były elektryczne. „Wielka Łopata” będzie konkurować z „Wielką Ropą naftową” w miarę wzrostu wydobycia, zapewniając ogromny wzrost szerokiego zakresu minerałów wymaganych w procesie transformacji energetycznej. Ale zdobycie wszystkiego, co będzie potrzebne, będzie trudne.

Daniela Jergina

Koalicja CO2, grupa zaprzeczająca jakoby emisje spowodowane przez człowieka są przyczyną światowego kryzysu klimatycznego, niedawno wydaliła swoich członków z konwencji nauczycieli przedmiotów ścisłych i przyrodniczych po tym, jak zgłosili się pod fałszywym pretekstem. W zeszłym miesiącu w Atlancie odbyło się zgromadzenie Krajowego Stowarzyszenia Nauczycieli Przedmiotów Przyrodniczych (NSTA), w którym wzięło udział 6500 nauczycieli przedmiotów ścisłych i przyrodniczych od przedszkoli, przez szkoły średnie i uniwersytety. Trzydniowe wydarzenie obejmowało wszystkie obszary edukacji przyrodniczej i obejmowało 246 stoisk oraz dziesiątki spotkań i prezentacji. Następnego dnia jeden z nauczycieli zaalarmował personel NSTA, że Koalicja CO2 rozprowadza komiks „Simon, kot zasilany energią słoneczną”. Głównym przesłaniem komiksu było to, że CO2 jest „cudowną cząsteczką” napędzającą życie na Ziemi, ponieważ bierze udział w procesie fotosyntezy u roślin. CO2 rzeczywiście pomaga roślinom rosnąć, ale oczywiście pomija fakt, że przytłaczająca ilość dowodów naukowych potwierdza, że spowodowane przez człowieka emisje węgla i innych gazów cieplarnianych ocieplają planetę w zastraszającym tempie, poważnie szkodząc zarówno ludziom, jak i przyrodzie. „To trochę tak, jakbyś mówił o papierosach i mówił tylko o tym, jak fajnie wyglądasz” – powiedział profesor Andrew Dessler, klimatolog z Texas A&M University, który jako pierwszy poinformował o tym dziennik „The Washington Post”.

Louise Boyle, starsza korespondentka ds. klimatu, Nowy Jork

Raporty ONZ dotyczące zmian klimatycznych, 11 kwietnia 2023 r. Sekretarz wykonawczy ONZ ds. zmian klimatycznych Simon Stiell wzywa państwa do zintensyfikowania międzynarodowych działań i kształtowania polityki, która stawia wodę na pierwszym planie w wysiłkach związanych z przystosowaniem się do zmiany klimatu i wykorzystuje wodę jako naturalne rozwiązanie kryzysu klimatycznego. W przemawiając do Zgromadzenia Ogólnego ONZ na temat wody podczas Konferencji ONZ dotyczącej wody pod koniec marca, powiedział: „Musimy pracować na rzecz wody, aby woda działała dla nas”. Zmiany klimatyczne wywierają presję na zasoby wodne, wpływając na krytyczne sektory, takie jak rolnictwo i gospodarka wodna bezpieczeństwo żywnościowe, energię i opiekę zdrowotną oraz odwraca osiągnięcia w kierunku zrównoważonego rozwoju. Ale woda jest również ważnym pochłaniaczem dwutlenku węgla: na przykład gleby namorzynowe mogą pochłaniać do trzech do czterech razy więcej węgla niż gleby lądowe. Ochrona i ulepszanie tego typu siedlisk może potencjalnie radykalnie wpłynąć na zmianę klimatu i zapewnić podstawę dla rozwiązań zarówno łagodzących, jak i adaptacyjnych do sytuacji kryzysowej klimatycznej. W dniach 22–24 marca w Nowym Jorku odbyła się Konferencja Narodów Zjednoczonych ds. Wody 2023, a jej uczestnicy zobowiązali się do rozwiązania globalnego kryzysu wodnego. Potwierdziła, że kwestie wodne naprawdę jednoczą świat, ponieważ zdeterminowana globalna społeczność jednoczy się, aby zmienić nie tylko przyszłość wody, ale przyszłość świata. Program działań na rzecz wody, będący jednym z kluczowych wyników konferencji, z czasem rozszerzył się, obejmując miliardy dolarów i ponad 700 zobowiązań w zakresie wody ze strony państw i przedsiębiorstw w celu osiągnięcia bezpiecznego dostępu do wody na świecie. Na konferencji podkreślono także, w jaki sposób woda może prowadzić do równości, pokoju i zrównoważonego rozwoju. Sekretarz Generalny ONZ António Guterres podkreślił, że woda powinna znajdować się w centrum światowego programu politycznego: „Zobowiązania podjęte na tej konferencji popychają ludzkość w stronę przyszłości bezpiecznej pod względem wody, której potrzebuje każdy człowiek na planecie”. i dalsze stymulowanie dynamiki Stiell ogłosił zaangażowanie w utworzenie sojuszu na rzecz powiązań wodno-klimatycznych – skupionego na systemach wodnych odporny na zmiany klimatyczne – w ramach Sekretariatu ONZ ds. Zmian Klimatu. Sojusz ten zastosuje podejście obejmujące cały Sekretariat, aby opierać się na istniejących mandatach i inicjatywach w zakresie promowania perspektywy „woda dla wszystkich sektorów” przy formułowaniu i wdrażaniu krajowych planów adaptacyjnych oraz przy ustalaniu priorytetów wkładów ustalonych na poziomie krajowym.

Wiadomości ONZ dotyczące zmian klimatycznych, 12 kwietnia 2023 r - Przejście na gospodarkę niskoemisyjną może stworzyć nowe miejsca pracy i możliwości, ale należy tego dokonać w sposób jak najbardziej sprawiedliwy pod względem społecznym i gospodarczym dla wszystkich, jak wynika z studiów przypadków terenowych zawartych w Nowa wiadomość z dokumentu ONZ w sprawie zmian klimatycznych. „Aby mieć pewność, że nikt nie zostanie pominięty, kraje potrzebują sprawiedliwej polityki transformacji i dywersyfikacji gospodarczej, która będzie kompleksowa, włączająca i oparta na dialogu społecznym i zaangażowaniu zainteresowanych stron” – powiedział James Grabert, dyrektor ds. łagodzenia zmiany klimatu przy ONZ. „Politykę tę należy włączyć do krajowych planów działań w dziedzinie klimatu, a także krajowych planów adaptacyjnych, aby uniknąć pogłębiania się nierówności”. Koncepcja „sprawiedliwej transformacji” uznaje, że przejście na bardziej zrównoważoną gospodarkę może mieć znaczący wpływ na pracowników i społeczności , które są obecnie uzależnione od paliw kopalnych. Sprawiedliwa transformacja oznacza przekształcenie gospodarki i systemu gospodarczego w sposób jak najbardziej sprawiedliwy i włączający dla wszystkich zainteresowanych stron, tworzący możliwości godnego zatrudnienia i nie pozostawiający nikogo w tyle.
Raport, który przygotował Komitet ekspertów z Katowic na temat skutków wdrożenia reakcji, zawiera niektóre najlepsze praktyki z różnych krajów, które już wdrażają strategie sprawiedliwej transformacji i dywersyfikacji gospodarczej. Przykłady obejmują ochronę socjalną pracowników fabryk w Bangladeszu, gdzie szybka moda zmierza w stronę bardziej zrównoważonych modeli biznesowych, po umowy o sprawiedliwej transformacji w Hiszpanii, gdzie elektrownie węglowe zastępują elektrownie wiatrowe i fotowoltaiczne. W raporcie stwierdzono, że włączenie inicjatyw w zakresie szkoleń i rozwoju umiejętności do krajowych planów działań w dziedzinie klimatu i planów dotyczących energii elektrycznej może stworzyć sprawiedliwą i długoterminową politykę energetyczną. W raporcie zwrócono uwagę na inicjatywę Island Eco na Wyspach Marshalla, która zapewnia kobietom szkolenie techniczne w zakresie montażu, instalacji, obsługi i konserwacji instalacji fotowoltaicznych, pomagając krajowi osiągnąć cel, jakim jest 100% energii odnawialnej do 2050 r. Inicjatywa przyczynia się również do: stworzenie godnych warunków pracy w kraju. W Danii dawną stocznię przekształcono w park przemysłowy, w którym mieści się 100 różnych firm z sektora energii odnawialnej. Po zamknięciu stoczni w 2012 roku pracę straciło ponad 3000 pracowników. Natychmiast po decyzji o zamknięciu stoczni w 2009 roku utworzono partnerstwo publiczno-prywatne Lindø Offshore Renewables Center w celu przekształcenia terenu w park przemysłowy dla branży energii wiatrowej i odnawialnej. Obecnie w dwóch spółkach działających w zakładzie w Lindø zatrudnionych jest ponad 500 100 osób, a kolejne 3000 osób w lokalnym przemyśle i hotelarstwie obsługującym zakład. W raporcie podkreślono, że nie ma jednego uniwersalnego podejścia do sprawiedliwej transformacji. Strategie sprawiedliwej transformacji muszą być dostosowane do każdego kraju. Na przykład w Nigerii na sprawiedliwą transformację należy patrzeć przez pryzmat przystosowania się do zmiany klimatu. Około 70 procent Nigeryjczyków pracuje w rolnictwie lub rybołówstwie. Kraj stoi jednak w obliczu gwałtownego spadku produktywności rolnictwa z powodu ekstremalnych zjawisk pogodowych oraz częstszych i dotkliwszych susz. Powszechnie uznaje się, że potrzebne są nowe miejsca pracy i metody produkcji. W 2018 r. Nigeryjski Kongres Pracy uruchomił wspólny projekt z Friends of the Earth Nigeria dotyczący sprawiedliwej transformacji w dwóch sektorach – rolnictwie i ropie naftowej. Projekt ma dwa cele: zbudowanie wspólnego zrozumienia i programu politycznego wśród nigeryjskich związków zawodowych, społeczeństwa obywatelskiego i społeczności na temat tego, jak wyglądałaby sprawiedliwa transformacja dla tych dwóch sektorów w Nigerii; oraz opracowywać modele i najlepsze praktyki dla innych dyscyplin.

Rada zarządzająca Banku Światowego i sekretarz skarbu USA Janet Yellen wezwały w środę do przeprowadzenia w tym roku większej liczby reform, aby zwiększyć zdolność banku do reagowania na zmiany klimatyczne, pandemie i inne kryzysy, które generują korzyści rozwojowe.

Interaktywny artykuł dla Financial Times autorstwa reporterki wizualnej Alexandry Heal omawia różne zobowiązania dotyczące sadzenia drzew w imię ograniczenia emisji gazów cieplarnianych, w tym kilka oddzielnych kampanii „biliona drzew” i „ponad setki rządowych zobowiązań do sadzenia”. W artykule wyjaśniono: „Nie da się dokładnie policzyć, ile drzew i ile ziemi przeznaczono w zastawie, ponieważ w kampaniach nie jest jasne, w jaki sposób ich poszczególne cele pokrywają się. Z niedawnego raportu wynika, że same rządy zamierzają zasadzić i przywrócić obszar prawie czterokrotnie większy od Indii. „Ich intencje są godne pochwały: ograniczenie emisji gazów cieplarnianych, pielęgnowanie różnorodności biologicznej i poprawa warunków życia poprzez przywrócenie drzew na Ziemię. Jednak prosty pomysł zderza się obecnie ze złożoną rzeczywistością, ponieważ niektórzy naukowcy zgłaszają niezliczone obawy – od braku dostępnej ziemi po zawodność nowych drzew w zakresie magazynowania dwutlenku węgla”. org i zauważa, że „co najmniej jedna trzecia” firm zamierza sadzić drzewa, aby zrównoważyć bieżące emisje. Cytuje naukowca, który nazywa to „greenwashingiem”.

Alexandra Heal, „Financial Times”.

Jak wynika z raportu opublikowanego dzisiaj przez Europejską Agencję Środowiska (EEA), narażenie na zanieczyszczenia powietrza, bierne palenie, radon, promieniowanie ultrafioletowe, azbest, niektóre chemikalia i inne zanieczyszczenia są odpowiedzialne za ponad 10 % wszystkich przypadków raka w Europie . Dobra wiadomość jest taka, że tym zagrożeniom można zapobiec.

Według raportu internetowego EEA „Walka z rakiem – rola środowiska w Europie” zanieczyszczenia w środowisku i w miejscu pracy, a także niektóre zagrożenia naturalne mają ogromny wpływ na nasze zdrowie, a w niektórych przypadkach prowadzą do raka. Przy prawie 3 milionach nowych pacjentów i 1,3 miliona zgonów rocznie w całej Unii Europejskiej rak zbiera ogromne żniwo w naszym społeczeństwie. Koszty gospodarcze są również ogromne i szacowane na około 178 miliardów euro w samym 2018 r. Według badania EEA większość zagrożeń związanych z nowotworami środowiskowymi i zawodowymi można zmniejszyć poprzez zapobieganie zanieczyszczeniom i zmianę zachowań. Ograniczenie narażenia na te zagrożenia stanowi skuteczny i opłacalny sposób zmniejszenia liczby przypadków raka i związanych z nimi zgonów. Po raz pierwszy EEA zbadała powiązania między nowotworami a środowiskiem, dokonując przeglądu najnowszych dowodów naukowych dotyczących zanieczyszczenia powietrza, radonu, promieniowania ultrafioletowego, biernego palenia i substancji chemicznych. W raporcie szacuje się, że ryzyko środowiskowe i zawodowe jest przyczyną około 10 przypadków raka % w Europie. Komisarz UE ds. środowiska, rybołówstwa i oceanów Virginijus Sinkevičius powiedział: „W raporcie EEA podkreślono, że zbyt wiele nowotworów ma przyczyny środowiskowe. Dobra wiadomość jest taka, że możemy działać już teraz, aby zmniejszyć zanieczyszczenie i zapobiec zgonów. Dzięki ambicjom Europejskiego Zielonego Ładu zmierzającym do zerowej emisji zanieczyszczeń możemy osiągnąć opłacalną profilaktykę nowotworów poprzez zmniejszenie narażenia na szkodliwe substancje zanieczyszczające. To, co lepsze dla środowiska, jest lepsze dla nas.” Stella Kyriakides, unijna komisarz ds. zdrowia i bezpieczeństwa żywności, powiedziała: „Szacuje się, że co roku w Europie ponad ćwierć miliona osób traci życie z powodu nowotworów wywoływanych przez środowisko . Zawsze lepiej zapobiegać niż leczyć, dlatego w ramach europejskiego planu walki z rakiem zobowiązaliśmy się do zmniejszenia ilości zanieczyszczeń w wodzie, glebie i powietrzu. Właśnie w tym tygodniu, w ramach naszej strategii „od pola do stołu”, przedstawiliśmy przełomową propozycję ograniczenia zużycia pestycydów o 50 % do 2030 r. Ustalenia Europejskiej Agencji Środowiska pokazują bardzo wyraźnie, jak zdrowie naszej planety i zdrowie naszych obywateli są ze sobą ściśle powiązane. Musimy współpracować z naturą, a nie przeciwko niej.” Hans Bruyninckx, dyrektor wykonawczy EEA, powiedział: „W dzisiejszych czasach musimy skupić się na ochronie środowiska: „Widzimy wpływ, jaki zanieczyszczenie naszego środowiska ma na zdrowie i jakość życia obywateli Europy, dlatego zapobieganie zanieczyszczeniom jest tak ważne dla naszego dobrostanu. Ograniczenie zanieczyszczeń poprzez unijny plan działania na rzecz zerowej emisji zanieczyszczeń i strategię chemiczną na rzecz zrównoważonego rozwoju, a także konsekwentne wdrażanie innych istniejących polityk UE, znacząco przyczyniłoby się do zmniejszenia liczby przypadków raka i zgonów. Byłaby to skuteczna inwestycja w dobro naszych obywateli.

IPCC sporządziło raport podsumowujący szósty raport oceniający podczas 58. sesji panelu, która odbyła się w Interlaken w Szwajcarii w dniach 13–19 marca 2023 r.

PRZECZYTAJ WIADOMOŚĆ

Modele klimatyczne na całym świecie w dalszym ciągu ostrzegają przed potencjalnym wystąpieniem El Niño pod koniec tego roku – zjawiska ocieplenia oceanów na Pacyfiku, które może zwiększyć ryzyko katastrofalnych zjawisk pogodowych na całym świecie. Niektóre modele zwiększają ryzyko wystąpienia ekstremum, czyli „super El Niño”, charakteryzującego się bardzo wysokimi temperaturami w środkowej części Pacyfiku pod równikiem jeszcze w tym roku. Ostatnie ekstremalne El Niño w 2016 r. pomogło podnieść globalną temperaturę do najwyższego w historii poziomu, do czego przyczyniło się globalne ocieplenie spowodowane przez człowieka, które spowodowało powodzie, susze i epidemie chorób. Australijskie Biuro Meteorologii – powiedział we wtorkowej aktualizacji, że wszystkie siedem zbadanych przez niego modeli – w tym modele agencji pogodowych w Wielkiej Brytanii, Japonii i USA – wykazały, że do sierpnia temperatura powierzchni morza przekroczyła próg El Niño. Biuro i klimatolodzy ostrzegli jednak, że prognozy na półkuli południowej jesienią są znacznie mniej wiarygodne i należy do nich „należeć podchodzić z pewną ostrożnością”. Biuro podało, że prawdopodobieństwo wystąpienia El Niño do końca roku wynosi 50 procent. El Niño charakteryzuje się wzrostem temperatury powierzchni morza o co najmniej 0,8°C powyżej średniej długoterminowej w środkowym równikowym Pacyfiku. W ekstremalnym El Niño temperatury na tym obszarze są o 2°C wyższe od średniej.

dr. Mike'a McPhadena

Waszyngton, 11 kwietnia (TASR) – Dyrektor zarządzająca Międzynarodowego Funduszu Walutowego Kristalina Georgieva oraz przywódcy klimatyczni ONZ i COP28 zobowiązali się we wtorek do podjęcia działań na rzecz przyspieszenia finansowania publiczno-prywatnego, aby pomóc zebrać biliony dolarów potrzebnych do osiągnięcia celów w zakresie redukcji emisji. Georgieva, desygnowany na przewodniczącego COP28 sułtan al-Jaber i specjalny wysłannik ONZ ds. klimatu Mark Carney oświadczyli, że będą pracować nad stworzeniem środowiska inwestycyjnego bardziej sprzyjającego finansowaniu działań klimatycznych poprzez identyfikację barier w finansowaniu zmian klimatycznych przez sektor prywatny oraz „wykorzystywanie innowacyjnych rozwiązań finansowych instrumenty zwiększające inwestycje prywatne w gospodarkach wschodzących i rozwijających się” – stwierdził MFW.

Reutera

Emisje dwutlenku węgla pochodzące z globalnej produkcji energii elektrycznej mogły osiągnąć szczyt w 2022 r. i oczekuje się, że w nadchodzących latach zaczną spadać, co oznacza, że sektor energetyczny mógł osiągnąć punkt zwrotny w przejściu na czystą energię. Elektryczność W zeszłym roku emisje wzrosły o 1,3 procent, osiągając rekordowy poziom, do czego przyczynił się niewielki wzrost węgiel Służy do zaspokojenia rosnącego zapotrzebowania na energię elektryczną po zakończeniu COVID 19 godziny policyjne. Rok 2022 będzie jednak prawdopodobnie ostatnim rokiem, w którym światowy sektor energetyczny odnotuje wzrost gaz cieplarniany Zdaniem think tanku energetycznego Ember, który twierdzi, że sektor osiągnął historyczny punkt zwrotny w przejściu na czyste źródła energii.

 Madeleine mankiet