Na rynku usuwania dwutlenku węgla doszło dziś do kolejnej głośnej transakcji po tym, jak Microsoft ogłosił, że zgodził się nabyć 2,76 mln kredytów na usuwanie dwutlenku węgla od duńskiego giganta energetycznego Ørsted. W ramach 11-letniej umowy, okrzykniętej przez firmy „jedną z największych na świecie umów dotyczących usuwania dwutlenku węgla pod względem wolumenu”, Microsoft zakupi kredyty wydane przez Ørsted Kalundborg Hub, które ma wdrożyć funkcje wychwytywania dwutlenku węgla w swoich zrębkach drzewnych. Elektrownia Asnæs w Kalundborgu w zachodniej Zelandii oraz kocioł na słomę w elektrowni Avedøre w obszarze Wielkiej Kopenhagi. Wiadomość ta pojawia się po tym, jak Duńska Agencja Energetyczna (DEA) oddzielnie przyznała Ørsted 20-letni kontrakt na pionierski projekt wychwytywania i składowania dwutlenku węgla (CCS). „Jesteśmy niezwykle zadowoleni z wyniku przetargu i nie możemy się doczekać rozpoczęcia prac nad instalacją instalacji wychwytywania dwutlenku węgla w dwóch naszych elektrociepłowniach, które wykorzystują ekologiczną słomę i zrębki drzewne” – powiedział Ole Thomsen, starszy wiceprezes ds. Dyrektor biznesowy w Ørsted bioenergy. „Według Międzyrządowego Zespołu ds. Zmian Klimatu (IPCC) ONZ wychwytywanie i składowanie biogennego CO2 to jedno z narzędzi, które musimy wykorzystać w walce ze zmianami klimatycznymi, a nasz projekt CCS w znaczący sposób przyczyni się do realizacji politycznie zdecydowanego Duńskie cele klimatyczne na lata 2025 i 2030.” „ Na mocy umowy z rządem duńskim połączone elektrownie Asnæs i Avedøre rozpoczną wychwytywanie i składowanie biogenicznego dwutlenku węgla do 2025 r. Oczekuje się, że od 2026 r. obie jednostki będą wychwytywać i składować około 430 000 ton biogennego CO2 rocznie. (James Murray)

Załóżmy, że jesteś hodowcą kukurydzy i uprawiasz ziemię na gruntach o niskiej żyzności. Jak sprawić, by ta gleba była zdrowsza i bardziej żyzna? Wielu rolników uważa, że jeśli dodadzą dużo nawozów azotowych, te składniki odżywcze będą magazynowane w glebie wraz z węglem jako materią organiczną, gdy drobnoustroje rozkładają pozostałości pożniwne. Jednak nowe badania przeprowadzone na Uniwersytecie Illinois sugerują, że wysiłki te mogą nie zadziałać w przypadku ubogich gleb. Nowe badanie opublikowane w Dziennik Amerykańskiego Towarzystwa Nauk o Glebie porównał rozkład resztek kukurydzy przy wysokiej i niskiej płodności, s nawozy azotowe i bez nich. Wyniki były zaskoczeniem. „Resztki kukurydzy rozkładają się znacznie szybciej na ubogich glebach o niskiej zawartości azotu w porównaniu do żyzna gleba , zwłaszcza gdy dodaliśmy azot, który stymulował aktywność drobnoustrojów. To była niespodzianka, biorąc pod uwagę nasze wcześniejsze ustalenia, które wykazały, że pozostałości kukurydzy o wysokiej zawartości azotu rozkładały się szybciej” – stwierdziła autorka badania Tanjila Jesmin, doktorantka na Wydziale Zasobów Naturalnych i Nauk o Środowisku (NRES), który jest częścią Uniwersytetu Nauk Rolniczych, Konsumenckich i Środowiskowych (ACES) na Uniwersytecie I. Richard Mulvaney, profesor w NRES i współautor badania, wyjaśnił, że ubogie gleby mają mniej cząstek kruszyw, czyli małych bryłek skalistych, w których żyją drobnoustroje glebowe i nadają glebie jej strukturę. Przy mniejszej liczbie agregatów wolno żyjące mikroorganizmy poruszają się swobodnie w glebie, częściej napotykają węgiel, pochłaniają go i wytwarzają dwutlenek węgla jako produkt uboczny.

(stanu Illinois w Urbana-Champaign)

Dwutlenek węgla (CO ₂ ) jest głównym gazem cieplarnianym wytwarzanym w wyniku różnych działań człowieka. Aby zmniejszyć ślad węglowy ludzkości, badacze i decydenci na całym świecie nieustannie szukają nowych sposobów ograniczenia emisji CO do atmosfery ₂ i przekształcić je w użyteczne formy. Elektrochemiczne podejście do redukcji CO2 _na inne formy zawierające węgiel, takie jak tlenek węgla, alkohole i węglowodory, cieszą się dużym zainteresowaniem w tym zakresie. W związku z tym badacze środowiska z Uniwersytet Doshisha w Japonii pod kierunkiem prof. Takuya Goto zilustrował jedną z takich technik transformacji CO ₂ w wielościenne nanorurki węglowe (MWCNT) w drodze zrównoważonej elektrochemii, przy użyciu stopionych soli. Badania obejmują wkład dr. Yuta Suzuki z Harris Science Research Institute i pan Tsubasa Takeda z Wydziału Nauk o Środowisku i Modelowania Matematycznego. Badanie opublikowano w czasopiśmie Elektrochimika Acta .Zespół badawczy zastosował zrównoważone podejście elektrochemiczne do konwersji CO ₂ na MWCNT przy użyciu stopionego LiCl-KCl. Stopione sole nasycano gazowym CO2 _A elektrodą było częściowo zanurzone podłoże niklowe (Ni). Na koniec procedury podaje się C02 _{elektrochemicznie} zamienił się w stały węgiel. Reakcja redukcji na granicy faz elektroda Ni/stop LiCl-KCl/CO2 _prowadzony na zieloną konwersję.

W swoim szóstym raporcie oceniającym opublikowanym w 2022 r. (IPCC 2022) Międzyrządowy Zespół ds. Zmian Klimatu po raz pierwszy uznaje wychwytywanie i wykorzystanie dwutlenku węgla (CCU) za jedno z rozwiązań łagodzących zmianę klimatu. Kilka przyszłych scenariuszy dla przemysłu chemicznego o zerowej emisji netto w 2050 r. pokazuje, że od 10 do 30 % zawartego zapotrzebowania na węgiel będzie pochodzić z wykorzystania CO2 (Kähler i in. 2023). Potencjał CCU dostrzegło także kilka światowych marek, które już poszerzają swoje portfolio surowców. Współpraca w całym łańcuchu wartości jest kluczem do zapewnienia właściwej równowagi między kosztami i korzyściami. W Europie inwestycje i perspektywy wykorzystania CO2 są w dużej mierze podważane przez brak wsparcia politycznego. Dla kontrastu widzimy wspierającą politykę w Chinach, a także w USA w ramach ustawy o deinflacji. Stany Zjednoczone promują wykorzystanie CO2 w paliwach i chemikaliach z wychwytywania powietrza, a także ze źródeł punktowych, w tym z zakładów komercyjnych (de la Garza 2022). Takie inteligentne polityki są potrzebne, aby do 2050 r. wypełnić lukę, aby przedsiębiorstwa mogły zachować konkurencyjność w ramach zrównoważonej transformacji. Na szczęście środowisko akademickie i przemysł nie czekały na intensywny rozwój i wdrażanie technologii CCU. Kilka pomyślnie wdrożonych technologii znajduje się obecnie w zastosowaniu komercyjnym, a wiele innych znajduje się w fazie laboratoryjnej i pilotażowej. Obecnie CO2 i inne gazy bogate w C1, takie jak tlenek węgla (CO), są wychwytywane ze źródeł kopalnych i biogennych, ale coraz popularniejsze są także projekty bezpośredniego wychwytywania powietrza (DAC). Stamtąd CO2 można przekształcić szlakami chemicznymi, biotechnologicznymi i elektrochemicznymi w substancje chemiczne, zaawansowane paliwa, polimery, białka lub minerały. (Ahlam Raisa)

W artykule przyjrzymy się bliżej potencjalnie ogromnym kosztom transformacji gospodarczej i fiskalnej globalnej dekarbonizacji w gospodarkach zależnych od eksportu paliw kopalnych. W dokumencie wskazano 40 gospodarek silnie uzależnionych od paliw kopalnych. Szacuje się, że kraje te stracą ponad 60 procent samych czynszów za ropę naftową w latach 2023–2040 w ramach scenariusza globalnej dekarbonizacji zerowej netto do 2050 r. w porównaniu ze scenariuszem „nie dotychczasowej działalności”, który odzwierciedla ustalone polityki. Analiza lokalnych prognoz dostarcza dowodów na możliwy duży niekorzystny wpływ szybkiego spadku światowego popytu na paliwa kopalne na rynkach wschodzących i gospodarek rozwijających się eksportujących netto na wzrost gospodarczy, dochody rządowe i zadłużenie. Na koniec w artykule omówiono możliwości łagodzenia skutków polityki krajowej i międzynarodowej, aby pomóc krajom. 

największy naturalny pochłaniacz CO2 na świecie _– Ocean. Nasz opatentowany proces elektrodializy, przy minimalnym wpływie na środowisko i wykorzystujący wyłącznie odnawialną energię elektryczną i wodę oceaniczną jako wsad, generuje strumień czystego CO ₂ , które można następnie wyizolować lub wykorzystać do wytworzenia innych produktów niskoemisyjnych.  Bez dedykowanych kontaktorów powietrznych, bez absorbentów i bez produktów ubocznych, rozwiązanie Captura umożliwia rozległe usuwanie węgla przy niższych kosztach. Usuwa zawarty w nim dwutlenek węgla, a następnie wraca do oceanu. Ta zdekarbonizowana woda osadza się następnie w górnej warstwie oceanu, a następnie reaguje z atmosferą, usuwając równoważną ilość CO ₂ .W ten sposób Captura wykorzystuje naturalną zdolność oceanu do usuwania CO ₂ z atmosfery. Bez technologii Captura ten znany efekt powoduje wzrost zakwaszenia oceanów, ponieważ ocean pochłania 30 % światowych emisji. Usuwając CO ₂ z oceanu, technologia Captura wykorzystuje zdolność oceanu do pochłaniania CO _2.

Reklamy twierdzące, że produkty są neutralne pod względem emisji dwutlenku węgla za pomocą offsetów, mają zostać zakazane przez brytyjski organ nadzorujący reklamę, chyba że firmy udowodnią, że faktycznie działają, jak może ujawnić Guardian, ponieważ Gucci jest kolejną firmą zmagającą się z głośnym zaangażowaniem w ochronę środowiska opartym na zrównoważyć . Urząd ds. Standardów Reklamowych (ASA) ma rozpocząć bardziej rygorystyczne egzekwowanie stosowania terminów takich jak „neutralny pod względem emisji dwutlenku węgla”, „zero netto” i „pozytywny dla środowiska” w obliczu rosnących obaw, że firmy wprowadzają konsumentów w błąd co do wpływu swoich produktów na środowisko. część działań mających na celu walkę z „greenwashingiem” pod koniec tego roku, po sześciomiesięcznym przeglądzie. Zgodnie z planami ASA podejmie działania przeciwko firmom, które w oparciu o offsety zakupowe mówią konsumentom, że mogą kupować ich produkty bez pogarszania globalnego ocieplenia lub utraty przyrody, chyba że udowodnią, że są one rzeczywiście skuteczne. Posunięcie to jest następstwem niedawnego egzekwowania praw przez ASA Spółki Lufthansy A Etihad na roszczeniach ekologicznych. Guardian rozumie, że firmy nadal będą mogły opowiadać o swoich wysiłkach na rzecz zrównoważonego rozwoju. (Patricka Greenfielda)

Najnowsza aktualizacja prognozy na lato 2023 r. pokazuje interesujące zmiany. Pogoda w Ameryce Północnej wygląda na bardziej zróżnicowaną, z silnym zjawiskiem El Niño, podczas gdy w Europie panuje trend blokowania atmosfery pod wysokim ciśnieniem. Próbując zrozumieć dowolną porę roku i prognozowanie długoterminowe, musimy zrozumieć jej czynniki globalne. Globalna pogoda to bardzo złożony system, na który wpływa wiele dużych i małych czynników. Prognozy sezonowe koncentrują się na wielkoskalowych systemach ciśnieniowych i lokalizacji strumieni strumieniowych. Na półkuli północnej nadchodzący sezon letni będzie okresem przejściowym między La Niña a El Niño, które obecnie pojawia się wraz ze wzrostem wpływu atmosfery. Ale najpierw podsumujmy szybko pierwsze dwa miesiące sezonu wiosennego i jeźdźców za nimi. Procesy zachodzące w pierwszej połowie sezonu wiosennego zachodziły w różnych częściach atmosfery. Dzieje się tak dlatego, że atmosfera składa się z wielu warstw, a nasza pogoda występuje w najniższej warstwie atmosfery, zwanej troposferą. Ale nad tym mamy stratosferę, który jest także domem dla warstwy ozonowej. Obie warstwy mają swój własny obieg i są połączone na wiele różnych sposobów. Główną ogólną cyrkulację nazywamy wirem polarnym. Dlatego dzielimy cały wir polarny na część górną (stratosferyczną) i dolną (troposferyczną). Obydwa w różny sposób spełniają swoją rolę, dlatego śledzimy je osobno. (Andrej Flis, Europa o trudnych warunkach pogodowych)

Ponieważ administracja Bidena nalega na zwiększenie ilości energii wiatrowej i słonecznej, branże energii odnawialnej wkrótce będą generować tony odpadów. Turbina wiatrowa nadaje się do recyklingu, począwszy od stalowej wieży po kompozytowe łopaty, zwykle o długości 50 metrów, ale większość z nich jest wyrzucana, co stanowi łączną masę odpadów, które do roku 2050 osiągną 2,2 miliona ton metrycznych. Obecnie około 90 paneli słonecznych % wycofanych z eksploatacji lub uszkodzonych trafia na wysypiska śmieci, głównie dlatego, że składowanie jest znacznie tańsze niż recykling. „Wykonaliśmy fenomenalną robotę, czyniąc energię słoneczną wydajną i opłacalną, ale tak naprawdę nie zrobiliśmy jeszcze nic, aby zapewnić jej obieg zamknięty i uporać się z końcem życia” – mówi dyrektor generalna Solarcycle Suvi Sharma. Rosnące znaczenie energii wiatrowej i słonecznej w amerykańskiej sieci energetycznej oraz wzrost liczby pojazdów elektrycznych mają kluczowe znaczenie dla rosnącej potrzeby kraju w zakresie zmniejszania zależności od paliw kopalnych, redukcji emisji gazów cieplarnianych i łagodzenia zmian klimatycznych. Ale jednocześnie rozwijający się przemysł energii odnawialnej wkrótce wygeneruje tony odpadów, ponieważ miliony fotowoltaicznych (PV) paneli słonecznych, turbin wiatrowych i litowo-jonowych akumulatorów pojazdów elektrycznych osiągną koniec swojego cyklu życia. Jednak jak to mówią śmieci jednego człowieka są skarbem drugiego. Przewidując gromadzenie się wyczerpanych składników czystej energii i aktywnie unikając grzechów z przeszłości popełnionych w wyniku nieodpowiedzialnego sprzątania po zamkniętych kopalniach węgla, szybach naftowych i elektrowniach, wiele innowacyjnych start-upów stara się stworzyć zrównoważoną i lukratywną gospodarkę o obiegu zamkniętym w celu przywracania, recyklingu i ponowne wykorzystanie kluczowych elementów innowacji technologii klimatycznych. (Bob Woods, CNBS)

Gates wierzy, że jego elektrownia jądrowa Natrium będzie wielkim zwycięstwem dla klimatu i zgadza się, że amerykańskie organy regulacyjne nie są jeszcze gotowe, aby uporać się ze skutkami sztucznej inteligencji. Odpady radioaktywne. Wysokie koszty finansowe. Wymogi regulacyjne. Kompleksowe elementy zabezpieczające i ochronne. Oraz silna konkurencja ze strony energii odnawialnej. Oto niektóre z wyzwań stojących przed przemysłem energetyki jądrowej w Stanach Zjednoczonych. Jednak współzałożyciel Microsoftu, Bill Gates, jest przekonany, że jego elektrownia jądrowa Natrium w Wyoming, którego rozpoczęcie zaplanowano na 2030 r., będzie zwycięstwem lokalnej gospodarki, niezależności energetycznej Ameryki i walki ze zmianami klimatycznymi. Obiekt budowany jest przez TerraPower, firmę zajmującą się energią jądrową, którą Gates uruchomił w 2008 roku. Obiekt Natrium powstaje w ramach partnerstwa publiczno-prywatnego z programem zaawansowanej demonstracji reaktorów (ARDP) Departamentu Energii Stanów Zjednoczonych. Projekt będzie obejmował szybki reaktor chłodzony sodem o mocy 345 MW zamiast tradycyjnego reaktora wodnego z systemem magazynowania energii stopioną solą. Energia jądrowa vs. energia odnawialna. W wywiadzie dla ABC News Gates powiedział: „Jeśli zrobimy to dobrze, energia jądrowa pomoże nam osiągnąć nasze cele klimatyczne. Oznacza to pozbycie się emisji gazów cieplarnianych bez powodowania, że instalacja elektryczna będzie znacznie droższa i mniej niezawodna”. Chociaż debata na temat energii jądrowej jako elementu niskoemisyjnej przyszłości toczy się od dziesięcioleci, krytycy energii jądrowej twierdzą, że odnawialne źródła energii, takie jak energia słoneczna, wiatrowa i wodna, to nasz najlepszy sposób na zapewnienie bardziej ekologicznego, czystszego i bezpieczniejszego środowiska.  „Energia jądrowa ma niesamowite zalety” – dodał Gates. „To nie jest zależne od pogody, można zbudować elektrownię, ale ilość energii wydobywającej się z bardzo małej elektrowni jest ogromna”. (Sejal Sharma)

Technologia i ekonomika produkcji samolotów sprawiają, że dekarbonizacja jest niezwykle trudna. Kłamstwo to brudna sprawa. Samoloty odpowiadają za ponad 2 % rocznej globalnej emisji ze spalania paliw kopalnych, co wielokrotnie przekracza wkład lotnictwa komercyjnego w światowy PKB. Wydaje się, że w nadchodzących latach dwie siły spowodują wzrost tej liczby. (Ekonomista)

Rekordowe temperatury powierzchni morza sugerują, że Ziemia wkracza na „nieznane terytorium”, jeśli chodzi o wzrost poziomu morza, powodzie na wybrzeżach i ekstremalne warunki pogodowe. Pod koniec marca temperatura powierzchni oceanów na świecie była wyższa niż kiedykolwiek obserwowano w ciągu 40 lat pomiarów satelitarnych. Wpisy „kierowane z map” a gdy upał nie ustępował przez ponad miesiąc, Ziemia wkroczyła na „niezbadane terytorium”. powiedzieli naukowcy. Temperatury powierzchni oceanów – podobnie jak te na lądzie – rosną w wyniku globalnego ocieplenia, ale mogą rosnąć z roku na rok w miarę pojawiania się i zanikania systemów pogodowych. Ale na głębokości 2 km pod powierzchnią tej zmienności prawie nie widać. Rosnące ciepło tam na dole rośnie nieubłaganie od dziesięcioleci dzięki spalaniu paliw kopalnych. „Zdolność oceanu do zatrzymywania ciepła jest ogromna” – mówi dr Paul Durack, naukowiec specjalizujący się w pomiarach i modelowaniu oceanów w Laboratorium Narodowym Lawrence Livermore Departamentu Energii Stanów Zjednoczonych. „Ocean wychwytuje ponad 90 % braku równowagi energetycznej, który tworzymy w wyniku antropogenicznej zmiany klimatu”. Ocean jest znacznie mniej odbijający światło niż ląd i pochłania więcej bezpośredniej energii słonecznej. Jednak w miarę jak gazy cieplarniane zatrzymują więcej energii, która jest odbijana z powrotem, pozwalając mniej uciekać w przestrzeń kosmiczną, ocean stara się nadążać za ciepłem panującym w atmosferze nad nim. Tabela techniczna w rozdziale najnowszej oceny klimatycznej ONZ informuje o nieregularnych zyskach ciepła. W latach 1971–2018 ocean zyskał 396 zettadżuli ciepła. (Graham Readfearn, „The Guardian”)

Dla wielu osób jest to stały poranny rytuał, który uważa za niezbędny na rozpoczęcie dnia. Teraz codzienna filiżanka kawy jest zagrożona kryzys klimatyczny , podczas gdy oczekuje się, że wzrost temperatury o zaledwie 1,5 do dwóch stopni do końca stulecia zmniejszy powierzchnię gruntów nadających się do uprawy kawy o 54 procent – ostrzega organizacja humanitarna. (Jane Bradley)

.

Rząd bada możliwy wpływ unijnego mechanizmu dostosowania granic pod względem emisji gazów cieplarnianych (CBAM) na Indie w porównaniu z innymi krajami, przygotowując się do poradzenia sobie z decyzją Wspólnoty mającą na celu nałożenie ceł na importowane produkty o dużej emisji dwutlenku węgla.  W ramach szczegółowej oceny możliwych konsekwencji CBAM urzędnicy uważają, że presję odczuje także UE, gdyż taryfa węglowa zwiększy presję inflacyjną na blok. Powiedzieli, że skoro UE już stoi w obliczu ryzyka recesji, CBAM może zaszkodzić narodom europejskim bardziej niż Indiom. „UE wprowadza CBAM w sposób, który będzie dla nich inflacyjny. Koszty stali i aluminium w UE wzrosną, ponieważ (jego) przemysł będzie musiał spełniać standardy” – powiedział Business Standard wyższy rangą urzędnik rządowy.

Zdaniem dyrektor generalnej Clia Europe, Marie-Caroline Laurent, branża rejsów wycieczkowych jest na dobrej drodze do osiągnięcia swoich celów w zakresie redukcji emisji dwutlenku węgla na rok 2030. Jednak podczas sesji panelowej na konferencji Clia 2023 na pokładzie Arvii należącej do P&O Cruises w niedzielę (14 maja) Laurent powiedział delegatom, że osiągnięcie zerowej emisji netto do 2050 r. wymaga „jeszcze większego wysiłku”. „Nasz cel zerowej emisji netto do 2050 r. wydaje się odległy, ale to się dzieje już teraz” – dodała. „Jesteśmy jednak na dobrej drodze do osiągnięcia naszego globalnego celu w zakresie redukcji emisji wynoszącego 40 pojazdów % do 2030 r.” Laurent dodał, że przyspieszenie osiągania celu zostało zwiększone dzięki przyjęciu przez rządy nowych zasad dotyczących instalowania lądowych połączeń energetycznych w innych portach europejskich.  Do panelu Laurenta dołączyli biolog morski Monty Halls i założycielka Ocean Generation Jo Ruxton. Halls pochwalił sektor za promowanie bardziej zrównoważonych tras, ale przestrzegł, że klienci nie są gotowi na „edukowanie” w zakresie polityki ochrony środowiska.  „Musisz subtelnie przekazywać swoje wiadomości i przekazywać je w ten sposób” – dodał. „To zajmie trochę czasu, niczyja wina, ale potrzeba czasu, aby dogonić ludzi i nie można być zbyt agresywnym”. Ruxton powiedział, że „najprostszym” problemem środowiskowym, jaki firmy mogą rozwiązać, jest stosowanie tworzyw sztucznych na pokładach statków. „Nie musisz być politykiem ani naukowcem, aby coś zmienić – każdy może” – poradziła agentom. „Wpływ każdego, kto dokona zmiany w zachowaniu, będzie znacznie ważniejszy niż jednostka”.

(autorstwa Willa Payne’a)

Naukowcy z Uniwersytet Południowo-Wschodni w Chinach badano możliwość połączenia sprężony dwutlenek węgla (CO2) z jednostką kogeneracyjną (CHP) do magazynowania energii słonecznej i odnawialnej. Proponowane rozwiązanie to układ obiegu zamkniętego z jednostką kogeneracyjną o mocy 600 MW i magazynem energii dwutlenku węgla (CCES). Wykorzystuje ciepło z wody powrotnej z sieci ciepłowniczej i pracuje w dwóch etapach sprężania i rozprężania, wykorzystując wodę i dwutlenek węgla jako płyny robocze, bez wymiany masy z otoczeniem zewnętrznym. „Poza szczytem s-CO2 uwalniany ze zbiornika niskociśnieniowego (LPT) jest sprężany w sprężarce napędzanej przez nadwyżkę mocy produkcyjnej kogeneracji” – wyjaśnili naukowcy. Sprężony CO2 przechodzi następnie przez chłodnicę międzystopniową, aby magazynować ciepło sprężania w wodzie opuszczającej zbiornik wody lodowej (CWT). „Po dwóch etapach sprężania s-CO2 jest magazynowany w zbiorniku wysokociśnieniowym (HPT), a woda chłodząca jest sprężana przez pompę w celu przechowywania w zbiorniku gorącej wody (HWT)” – twierdzą naukowcy. „Woda chłodząca w ulepszonym systemie pochłania dodatkowe ciepło z pośredniej pary ekstrakcyjnej przed wejściem do HWT”.

(Emiliano Belliniego)

Jeśli to czytasz, emitujesz dwutlenek węgla. Jedno wyszukiwanie online zużywa mniej więcej tyle energii, ile żarówka pozostawiona włączona przez 35 minut. Wysyłasz e-mail z dużym załącznikiem? Ta żarówka świeci około godziny. A gdyby technologia cyfrowa była państwem, byłaby trzecim co do wielkości konsumentem energii elektrycznej na świecie po Chinach i Stanach Zjednoczonych. Oto niektóre z wniosków przedstawionych w nowej książce francuskiego dziennikarza i dokumentalisty Guillaume’a Pitrona Ciemna chmura: jak cyfrowy świat kosztuje ziemię. W czasach, gdy wielu z nas stara się być jak najbardziej eko – korzystając z toreb na zakupy wielokrotnego użytku, przynosząc do kawiarni własne kubki – łatwo zapomnieć, że część naszego śladu węglowego pochodzi ze sprzętu, którego używamy na co dzień. Ale jak się tu dostaliśmy – i co możemy z tym zrobić?

Írske obľúbené jedlá ako popcorn, kukuričné ​​klasy a whisky sa môžu čoskoro stať obeťou stresu z klimatickej krízy. Je to preto, že nový výskum NASA zistil, že rastúce emisie skleníkových plynov môžu ovplyvniť produkciu kukurice a pšenice už v roku 2030. A keďže Írsko dováža až 80 percent toho, čo jeme okrem mäsa a mliečnych výrobkov, mohlo by to mať veľký vplyv na potravinovú bezpečnosť. Prognózy NASA naznačujú, že globálne výnosy kukurice (kukurice) by mohli koncom tohto storočia klesnúť až o 24 percent. Očakáva sa, že produkcia pšenice vzrastie o 17 percent, ale tiež zistili, že rastúce teploty a výsledná rýchlejšia miera rastu by mohla ovplyvniť jej nutričnú hodnotu, pričom sa očakáva, že sa do roku 2050 ustália akékoľvek výnosy. (Shauna Corr )

My suchozemci míňame veľa dychu na zachytávanie uhlíka v atmosfére . Ak odmyslíme našu pozemskú zaujatosť, oceán je najväčším zachytávačom uhlíka na svete — rádovo ~ 50-krát viac uhlíka, ako je v súčasnosti v atmosfére. Vyžmýkať sekvestračnú hubu prírody však nie je maličkosť. Oblasť odstraňovania oxidu uhličitého na báze oceánu (CDR) je rodiaca sa, komplikovaná a riskantná – dokonca aj v porovnaní s komplexnou technológiou odstraňovania uhlíka na zemi. Napriek tomu sme na Aisle Earth vytvorili taký neporiadok, že je teraz potrebné energicky mopovať všetkými možnými uhlíkovými špongiami Spoločnosti podporované podnikmi ako Running Tide , Ebb Carbon A Brilliant Planet už pracujú na riešeniach, ktoré by urýchlili absorpciu CO2 oceánom, ale veda nie je ani zďaleka ustálená. V takom veľkom meradle a otvorenom systéme je ťažké predvídať vlnové účinky spôsobené úpravou chémie alebo biológie morských ekosystémov na účely zrýchlenej sekvestrácie uhlíka. Len meranie účinnosti a trvanlivosti odstraňovania uhlíka zostáva obrovskou výzvou vzhľadom na to, že oceány pokrývajú ~ 70 % planéty s neustále sa meniacimi prúdmi. Výskumníci a podnikatelia pracujúci na hraniciach oceánu CDR musia plávať proti roztrhanému prúdu problémov, od regulačných a technických prekážok až po obavy o spravodlivosť. V skutočnosti sa tieto medzery v poznatkoch a politike musia riešiť pred komerčnou životaschopnosťou mnohých potenciálnych oceánskych obchodných modelov CDR a určite pred zodpovedným škálovaním týchto klimatických technológií. (Climate Tech VC)

Zvykli sme si na veľa vecí. Na obrázky požiarov a spopolnených zvierat, na ľadové štíty, ktoré sa oteľujú do oceánu, na sľuby svetových lídrov, že budú dbať na varovanie vedcov „poslednej šance“. Pre niekoho mladšieho ako 40 rokov je ťažké spomenúť si na čas, keď hromadenie oxidu uhličitého, či už to bol „skleníkový efekt“, alebo „globálne otepľovanie“, „zmena klímy“ alebo teraz „klimatická kríza“, nebolo v správy.Dlhé horúce leto 1988 – pred 35 rokmi – sa považuje za moment, keď svetoví lídri začali prejavovať tú správnu zbožnosť. Prezidentský kandidát (a čoskoro sa stane prezidentom) George HW Bush povedal, že použije „efekt Bieleho domu“ na nápravu skleníkového efektu (neurobil to). Britská premiérka Margaret Thatcherová varovala pred obrovským experimentom, ktorý sa uskutočňuje „so systémom samotnej tejto planéty“.