Tím atmosferických a klimatických vedcov z viacerých inštitúcií v Európe zistil, že aj keby sa všetko ľudské obhospodarovanie lesnej pôdy okamžite zastavilo, nestačilo by to na kompenzáciu globálnych emisií uhlíka. Vo svojej štúdii, publikovanej v časopise Nauka , skupina použila aplikácie mapovania a AI na modelovanie toho, do akej miery by v rámci takéhoto plánu došlo k opätovnému rastu lesa, a teda aj k sekvestrácii CO2. 

Už niekoľko rokov sa mnohé veľké korporácie pokúšajú riadiť svoju ślad węglowy tým, že obchodujú s uhlíkovými kompenzáciami a kreditmi, pričom platia iným, aby sa zapojili do činností, ktoré odstraňujú CO ₂ z atmosféry, teoreticky kompenzujú emisie, ktoré vypúšťajú. Najväčšími zákazníkmi v takýchto obchodoch sú tí, ktorí spravujú veľké lesy, ako sú časti Amazónie. Výskumníci však tvrdia, že v tomto systéme je chyba – opätovné využitie pôdy ako lesa nebude na prekonanie problému zmeny klímy dostatočné (od Boba Yirku, Phys.org)

Ponownie Kanada prawie na pewno nie osiągnie swojego celu redukcyjnego emisję gazów cieplarnianych o 40–45 procent do roku 2030 zgodnie z najnowszymi zaleceniami Międzyrządowy Zespół ds. Zmian Klimatu (IPCC) . I to pomimo optymistyczne nastroje rządu kiedy ukaże się najnowszy raporty z inwentaryzacji emisji . Jerry DeMarco, Komisarz ds. Środowiska w Biurze Audytora Generalnego , skrytykował działania rządu jako litania złamanych obietnic:

„Wielokrotnie podnosiliśmy alarm. Teraz te dzwony są prawie ogłuszające.

Kanada jest jedynym krajem G7, w którym występuje poziomy emisji dwutlenku węgla w 2022 r. będą wyższe niż w 1990 r. Kraj ten charakteryzuje się jedną z najwyższych na świecie emisji gazów cieplarnianych na mieszkańca i jej przemysł paliw kopalnych jest również jednym z największych na świecie. ( Bruce Campbell, Uniwersytet York, Kanada)

V roku 2019 sa odhaduje, že iba 16 % globálnej ekonomiky bolo pokrytých čistými nulovými cieľmi, ktoré sa do roku 2021 zvýšili na 68 %.

Popularita investovania ESG medzi britskými investormi klesá

Nie všetky prísľuby s nulovou čistou sú si však rovné a my ako investori musíme zohrávať úlohu pri skúmaní životaschopnosti cieľov, ktoré si naše spoločnosti, do ktorých investujeme, stanovili, aby zabezpečili, že zohrávajú svoju úlohu v boji proti zmene klímy. Zatiaľ čo neexistuje jednotná definícia čistej nuly a jednotný rámec pre meranie, iniciatíva Science-Based Targets (SBTi) zverejnila vo svojom usmernení nasledujúcu definíciu podnikovej čistej nuly:

• Zníženie emisií rozsahu 1, 2 a 3 na nulu alebo na zvyškovú úroveň, ktorá je v súlade s dosiahnutím čistých nulových emisií na globálnej alebo sektorovej úrovni v oprávnených 1,5 °C zoradených dráhach
• Neutralizácia akýchkoľvek zvyškových emisií v cieľovom roku s nulovou čistou hodnotou a všetkých emisií skleníkových plynov uvoľnených do atmosféry po tomto roku

Prvý bod v rámci definície, aj keď nie je bez problémov, je pre mnohé spoločnosti jasnejšou ambíciou a bude mať najväčší krátkodobý vplyv na emisie.

Mnohé spoločnosti, s ktorými hovoríme, boli schopné vykonať počiatočné hodnotenia svojich uhlíkových stôp a použili ich na stanovenie predbežných cieľov, ktoré v krátkodobom horizonte zaznamenajú podstatné zníženie emisií. (Amelia Overd)

Potencjał tworzenia efektu cieplarnianego w skrócie GWP , to termin używany do opisania względnej efektywności, cząsteczka po cząsteczce, szklarni gaz , biorąc pod uwagę, jak długo pozostaje aktywny w atmosferze. Obecnie stosowane współczynniki globalnego ocieplenia (GWP) obliczane są na przestrzeni 100 lat. Dwutlenek węgla jest traktowany jako gaz odniesienia, a jego 100-letni współczynnik GWP wynosi 1.

Komplexné účtovanie uhlíka v lesoch si vyžaduje spoľahlivý odhad zásob organického uhlíka v pôde (SOC). Napriek tomu, že ide o dôležitý zdroj uhlíka, sú k dispozícii obmedzené informácie o zásobách SOC v globálnych lesoch, najmä v lesoch v horských oblastiach, ako sú stredné Himaláje. Dostupnosť dôsledne meraných nových terénnych údajov nám umožnila presne odhadnúť zásoby organického uhlíka v lesnej pôde (SOC) v Nepále, čím sa riešila predtým existujúca medzera v poznatkoch. Naša metóda zahŕňala modelovanie odhadov SOC lesa pomocou kovariátov súvisiacich s klímou, pôdou a topografickou polohou. Náš kvantilný náhodný lesný model viedol k predikcii s vysokým priestorovým rozlíšením nepálskych národných lesných zásob SOC spolu s neistotami predikcie. Naša priestorovo explicitná mapa SOC lesa ukázala vysoké úrovne SOC v lesoch s vysokou nadmorskou výškou a výrazné nedostatočné zastúpenie týchto zásob v hodnoteniach v globálnom meradle. Naše výsledky ponúkajú vylepšenú základnú líniu distribúcie celkového uhlíka v lesoch centrálnych Himalájí. Referenčné mapy predpovedaných lesných SOC a súvisiacich chýb spolu s naším odhadom 494 miliónov ton (SE = 16) celkového SOC v ornici (0–30 cm) zalesnených oblastí v Nepále majú dôležité dôsledky pre pochopenie priestorovej variability, lesných SOC v horských oblastiach so zložitým terénom. Presný a spoľahlivý odhad národných zásob organického uhlíka v pôde (SOC) je rozhodujúci pre podávanie správ v kontexte programu OSN na znižovanie emisií z odlesňovania a degradácie lesov (REDD+) 1 a niekoľkých ďalších iniciatív. Hodnotenie zásob uhlíka v lesných ekosystémoch si vyžaduje pochopenie biomasy v stromoch, podzemnej biomasy a uhlíka v pôde, ako aj tokov. (Shiva Khanal, Rachael H. Nolan, Belinda E. Medlynová, Matthias M. Boer, Scientific Reports)

Badanie wykazało, że od początku lat 90. XX wieku ponad połowa największych jezior i zbiorników wodnych na świecie skurczyła się – głównie z powodu kryzysu klimatycznego i spożycia przez ludzi – co nasila obawy dotyczące dostaw wody dla rolnictwa, energetyki wodnej i spożycia przez ludzi. Zespół międzynarodowych badaczy poinformował, że niektóre z najważniejszych na świecie źródeł słodkiej wody – od Morza Kaspijskiego pomiędzy Europą i Azją po jezioro Titicaca w Ameryce Południowej – tracą wodę w skumulowanym tempie około 22 gigaton rocznie przez prawie trzydzieści lat co odpowiada całkowitemu zużyciu wody w USA w całym roku 2015. Fangfang Yao, hydrolog powierzchniowy z Uniwersytetu Wirginii, który kierował badaniem opublikowano w czwartek w czasopiśmie Science , podali, że 56 % spadku liczby naturalnych jezior wynika z globalnego ocieplenia i spożycia przez ludzi, przy czym „większy udział” ma ocieplenie. . Klimatolodzy na ogół uważają, że w wyniku zmiany klimatu suche obszary świata staną się bardziej suche, a mokre – bardziej wilgotne, jednak badanie wykazało znaczną utratę wody nawet na obszarach podmokłych. (Reuters)

Gazy cieplarniane tworzą grupę gazów, które przyczyniają się do globalnego ocieplenia i zmian klimatycznych.

Kioto protokół , porozumienie środowiskowe przyjęte przez wiele stron Ramowej konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie zmian klimatu (UNFCCC) w 1997 r. w celu ograniczenia globalnego ocieplenia, obejmuje obecnie siedem Gazy cieplarniane :

• gazy niefluorowane:
  • dwutlenek węgla (CO ₂ )
  • metan (CH ₄ )
  • podtlenek azotu ( _N2O )

• gazy fluorowane:
  • wodorofluorowęglowodory (HFC)
  • perfluorowęglowodory (PFC)
  • fluorek siarki (SF ₆ )
  • fluorek azotu (NF ₃ )

Ich konwersja do odpowiedniki dwutlenek węgla (lub CO ₂ ) pozwala na ich porównanie i określenie ich indywidualnego i całkowitego wkładu w globalne ocieplenie.

Kiedy przywódcy G7 zbierają się w ten weekend w Hiroszimie, stają przed wyborem: podwoić swoje zobowiązania i skierować się w stronę czystej, zrównoważonej i bezpieczniejszej przyszłości energetycznej lub kontynuować destrukcyjną ścieżkę uzależnienia od paliw kopalnych i chaosu klimatycznego. W zeszłym miesiącu ministrowie klimatu z grupy bogatych krajów zadeklarowali , że „zdecydowanie angażują się […] w utrzymanie wzrostu temperatury na świecie o 1,5°C w zasięgu ręki”. Jeśli chcą dotrzymać słowa, muszą zamknąć drzwi dla nowych inwestycji gazowych, w tym niebezpiecznego skroplonego gazu ziemnego (LNG), dotrzymać swojego zobowiązania do położenia kresu międzynarodowemu finansowaniu paliw kopalnych i przeciwstawić się japońskiemu naciskowi na technologie oparte na paliwach kopalnych. .

Koniec z inwestycjami w paliwa kopalne

Wstrzymanie nowych projektów związanych z gazem ziemnym ma kluczowe znaczenie, aby uniknąć najgorszych skutków kryzysu klimatycznego. Z najnowszych raportów Międzynarodowej Agencji Energetycznej (IEA) i Międzyrządowego Zespołu ds. Zmian Klimatu (IPCC) wynika, że utrzymanie szansy na ograniczenie globalnego ocieplenia do 1,5°C wynoszącej 50 % wymaga natychmiastowego zaprzestania inwestycji w nowy węgiel, ropę i gaz. produkcja i infrastruktura niebezpiecznego skroplonego gazu kopalnego.

(Elizabeth Bast, Tasneem Essop i Kanna Mitsuta)

Zjednoczone Emiraty Arabskie powołały 31 osób, w tym dyrektorów ds. paliw kopalnych i działaczy klimatycznych, do swojego komitetu doradczego ds. listopadowych rozmów klimatycznych Cop28. W skład grupy wchodzi prezes indyjskiej spółki gazowniczej, były szef chińskiej National Petroleum Corporation, były szef brytyjskiego koncernu naftowego BP oraz dyrektor generalny emirackiego producenta ropy i gazu. Wśród nich jest także szef Afrykańskiej Fundacji Klimatycznej, weteran Bangladeszu walczący z paliwami kopalnymi i były prezydent zagrożonych klimatycznie Wysp Marshalla. Rząd Zjednoczonych Emiratów Arabskich stwierdził, że rada zgromadziła „ekspertyzę klimatyczną od liderów myśli z krajów na sześciu kontynentach”. Powiedzieli, że obejmuje on „politykę, przemysł, energię, finanse, społeczeństwo obywatelskie, młodzież i działania humanitarne” i „zapewni rady i wytyczne prezydencji policjantów w okresie poprzedzającym Cop28 i później”. Jednak działacz Oil Change International Romain Ioualalen powiedział Climate Home: „Chociaż poczyniono ewidentne wysiłki, aby komitet doradczy był inkluzywny i zróżnicowany, bardzo niepokojące jest to, że konsultuje się interesy przedsiębiorstw naftowych i gazowych w sprawie sposobu prowadzenia negocjacji w sprawie stopniowego wycofywania ich produkty. .” (Joe Lo)

Z nowego badania wynika, że globalne ocieplenie najprawdopodobniej od lat 60. XX wieku nasiliło układ klimatyczny na Pacyfiku, który spowodował ekstremalne susze, powodzie i upały na całym świecie. Naukowcy twierdzą, że po raz pierwszy wykazali, że emisje gazów cieplarnianych już prawdopodobnie zaostrzą zjawiska El Niño i La Niña. Zmiany temperatury oceanów i warunków atmosferycznych na Pacyfiku – znane jako południowa oscylacja El Niño (Enso) – wpływają na pogodę na świecie, zagrażają dostawom żywności, rozprzestrzeniają choroby oraz wpływają na społeczeństwa i ekosystemy. Naukowcy próbowali dowiedzieć się, czy dodawanie gazów cieplarnianych do atmosfery to pułapkowanie ogromna ilość ciepła w oceanie – już zmienił Enso. Ponieważ jednak w systemie występują naturalne wahania trwające dziesięciolecia, a faktyczne obserwacje były zbyt rzadkie, naukowcy przyjrzeli się zamiast tego ponad 40 modelom klimatycznym, analizowanym na kilka sposobów. Dr Wenju Cai, główny autor studia z australijskiej agencji naukowej CSIRO stwierdziła, że na modelach widać „ludzki odcisk palca” z lat 60. XX wieku. Oznaczało to, że zmiany klimatyczne prawdopodobnie spowodowały, że zarówno El Niños, jak i La Niña „częstsze i bardziej ekstremalne” – stwierdził.(Grahama Readfearna)

Jak wynika z danych udostępnianych wyłącznie przez Światową Organizację Zdrowia (WHO), rządy w coraz większym stopniu koncentrują się na zagrożeniach dla zdrowia wynikających z globalnego ocieplenia, a większość krajów uwzględnia obecnie w swoich planach klimatycznych kwestie od malarii po choroby serca. Jak wynika z nowego zbioru danych WHO, który ma zostać opublikowany w nadchodzącym raporcie, ponad 90 procent krajów uwzględniło zagrożenia dla zdrowia w swoich zobowiązaniach związanych ze zmianą klimatu, tzw. wkłady ustalane na poziomie krajowym (NDC), w porównaniu z 70 procent w 2020 r. Doktor Maria Neira, dyrektor ds. zdrowia publicznego i środowiska WHO, stwierdziła, że kryzys klimatyczny zagraża kluczowym filarom zdrowia publicznego – w tym dostępowi do żywności, wody, schronienia i czystego powietrza – a kraje mogą mieć trudności z odpowiednią odpowiedzią na rosnące zagrożenia. Zmiany klimatyczne spowodują wszystkie możliwe katastrofy zdrowotne, których się spodziewamy. Musimy upewnić się, że mamy systemy opieki zdrowotnej dostosowane do XXI wieku” – powiedziała dr Neira przed publikacją w piątek rocznego raportu WHO na temat statystyk zdrowotnych. „Musimy zmienić rozmowę (o zmianach klimatycznych). Do tej pory byliśmy zbyt skupieni na lodowcach, następnym pokoleniu i planecie” – powiedziała w wywiadzie. Jednak „argumenty zdrowotne przemawiające za działaniami klimatycznymi mogą być bardzo mocne i mogą motywować rządy”. (Czasy Cieśniny)

Nariadenie EÚ o odlesňovaní (EUDR) formálne prijala Rada Európskej únie zastupujúca 27 členských štátov bloku. Cieľom nového zákona je zabrániť uvádzaniu produktov a komodít spojených s odlesňovaním a degradáciou lesov na trh EÚ, čo predstavuje významný míľnik v celosvetovom úsilí o ochranu lesov. Po nadobudnutí účinnosti zákona budú mať veľké a stredné firmy 18 mesiacov na implementáciu nových pravidiel. Spoločnosti budú povinné vykonávať náležitú starostlivosť pri komoditách, na ktoré sa vzťahuje legislatíva: hovädzí dobytok, kakao, káva, palmový olej, sója, drevo a kaučuk, ako aj odvodené produkty, ako je hovädzie mäso, nábytok alebo čokoláda.  Nasleduje vyhlásenie Stientje van Veldhovena, viceprezidenta a regionálneho riaditeľa pre Európu, World Resources Institute:  „Nariadenie EÚ by mohlo byť veľkým prínosom pre globálne úsilie zastaviť odlesňovanie a bojovať proti klimatickým zmenám – jeho úspech však bude závisieť od toho, či sa EÚ dokáže zmysluplne spojiť s krajinami, spoločnosťami a drobnými farmármi, ktorí vyrábajú tovar. „Účinne implementovaný zákon by mohol výrazne znížiť emisie skleníkových plynov, ktoré sú výsledkom klčovania tropických pralesov kvôli potravinám a iným komoditám. A mohlo by to pomôcť chrániť kritickú biodiverzitu a vodné zdroje v tropických dažďových pralesoch. Zákon tiež vysiela dôležitý signál trhom po celom svete: získanie potravín a komodít, ktoré potrebujeme, si nevyžaduje ničenie svetových lesov – a pokračovanie v tom poškodí ľudí a klímu. (World Resources Institute)

Jako jedna z największych gospodarek i podmiotów politycznych na świecie Unia Europejska (UE) odgrywa kluczową rolę w globalnej walce ze zmianami klimatycznymi. Na przestrzeni lat UE wdrożyła szereg polityk i inicjatyw mających na celu redukcję emisji gazów cieplarnianych, zwiększenie udziału energii odnawialnej i promowanie efektywności energetycznej. Jednakże w obliczu coraz pilniejszego kryzysu klimatycznego pojawia się pytanie: czy UE robi wystarczająco dużo, aby walczyć ze zmianami klimatycznymi? W tym wpisie na blogu omówimy politykę klimatyczną UE, jej skuteczność i możliwe obszary wymagające poprawy. Polityki w dziedzinie klimatu i energii. UE przoduje w światowych działaniach klimatycznych, wdrażając różne polityki i cele mające na celu ograniczenie emisji gazów cieplarnianych i promowanie energii odnawialnej. Ogłoszony w 2019 r. Europejski Zielony Ład to kompleksowy plan osiągnięcia neutralności klimatycznej UE do 2050 r., który obejmuje szeroki wachlarz inicjatyw i polityk, w tym europejskie prawo klimatyczne, które prawnie wiąże cel, jakim jest neutralność klimatyczna do 2050 r. Jedną z najważniejszych polityk klimatycznych UE jest System Handlu Emisjami (ETS), który ogranicza całkowitą ilość gazów cieplarnianych, jakie mogą emitować duże gałęzie przemysłu i elektrownie oraz umożliwia przedsiębiorstwom handel uprawnieniami do emisji. To podejście rynkowe zachęca przedsiębiorstwa do ograniczania emisji, przy czym z czasem górny limit jest stopniowo zmniejszany. Ponadto UE wyznaczyła ambitne cele w zakresie energii odnawialnej i efektywności energetycznej. Na przykład dyrektywa w sprawie energii odnawialnej (RED) nakłada na kraje UE obowiązek osiągnięcia wspólnego celu wynoszącego 32 % energii odnawialnej do 2030 r. Doprowadziło to do rozwoju rynku energii odnawialnej w Europie, a przedsiębiorstwa coraz częściej zawierają umowy zakupu energii ( umów PPA) w celu zabezpieczenia dostaw energii odnawialnej. Pojawienie się platform PPA Europe ułatwiło rozwój korporacyjnych zasobów energii odnawialnej, dodatkowo wspierając przejście na czystą energię. (Wiadomości z Kanionu)

Formálne schválenie smernice EÚ o obnoviteľnej energii bolo odložené po námietke Paríža na poslednú chvíľu, ktorý chce ďalšie „záruky“ na nízkouhlíkový vodík získaný z jadrovej energie. Smernica o obnoviteľnej energii (RED) bola v stredu (17. mája) v procese formálneho schvaľovania po tom, čo krajiny EÚ a Európsky parlament dosiahli 30. marca predbežnú politickú dohodu. Dohoda prišla po mesiacoch napätých rokovaní, keď sa Francúzsko podporované východnými krajinami EÚ snažilo o uznanie „nízkouhlíkového vodíka“ vyrobeného z jadrovej energie, ktorý sa má odpočítať od cieľov bloku v oblasti obnoviteľnej energie. Tento aspekt dohody bol zakotvený v článku 22b smernice, ktorý stanovuje ciele čistého vodíka na dekarbonizáciu európskeho priemyslu. Právnym expertom trvalo niekoľko týždňov, kým text finalizovali, a veľvyslanci z 27 členských štátov EÚ plánovali v stredu pracovať na jeho formálnom vygumovaní. Według Švédska, ktoré je šesťmesačným rotujúcim predsedníctvom EÚ v Rade a má na starosti schvaľovacie postupy, bol tento bod z programu na poslednú chvíľu odstránený. Švédske predsedníctvo odmietlo komentovať dôvody oneskorenia, ale zdá sa, že na schválenie zákona pravdepodobne nebola dostatočná podpora, pričom niekoľko diplomatov, ktorých kontaktoval EURACTIV, obvinilo Francúzsko. Jeden diplomat EÚ obvinil Paríž, že „hrá tvrdo“ kvôli ústupkom. „Zákon sa stal rukojemníkom veľmi úzkych národných záujmov,“ povedal druhý diplomat, ktorý hovoril pod podmienkou anonymity. (Kira Taylor, Sean Goulding Carroll, Euractiv)

Naukowcy z Instytutu Maxa Plancka stworzyli syntetyczny szlak metaboliczny, który przekształca dwutlenek węgla w formaldehyd kwasy ant, która oferuje neutralną pod względem emisji dwutlenku węgla metodę produkcji cennych materiałów. Nowe syntetyczne szlaki metaboliczne wiązania dwutlenku węgla mogą nie tylko pomóc w zmniejszeniu zawartości dwutlenku węgla w atmosferze, ale także zastąpić konwencjonalne chemiczne procesy produkcji leków i substancji czynnych procesami biologicznymi neutralnymi pod względem emisji dwutlenku węgla. Nowe badanie demonstruje proces, który za pomocą kwasu mrówkowego może przekształcić dwutlenek węgla w cenny materiał dla przemysłu biochemicznego. W związku z rosnącą emisją gazów cieplarnianych pilnym problemem jest sekwestracja węgla, czyli sekwestracja dwutlenku węgla z dużych źródeł emisji. W przyrodzie asymilacja dwutlenku węgla trwa od milionów lat, ale jego zdolność jest zdecydowanie niewystarczająca, aby zrekompensować emisję powodowaną przez człowieka. Naukowcy pod kierownictwem Tobiasa Erba z Instytutu Mikrobiologii Lądowej im. Maxa Plancka wykorzystują zestaw naturalnych narzędzi do opracowania nowych sposobów wiązania dwutlenku węgla. Udało im się obecnie opracować sztuczny szlak metaboliczny, w wyniku którego powstaje wysoce reaktywny formaldehyd z kwasu mrówkowego, możliwego półproduktu sztucznych fotosynteza. Formaldehyd można wprowadzić bezpośrednio na kilka szlaków metabolicznych, tworząc inne cenne substancje bez żadnych skutków toksycznych. Podobnie jak w procesie naturalnym potrzebne są dwa podstawowe składniki: energia i węgiel. Pierwszą z nich może zapewnić nie tylko bezpośrednie światło słoneczne, ale także energia elektryczna – na przykład z modułów fotowoltaicznych. (SciTechDaily)

Propozycja Komisji dotycząca redukcji emisji gazów cieplarnianych o co najmniej 55 % do 2030 r. stawia Europę na odpowiedzialnej drodze do osiągnięcia neutralności klimatycznej do 2050 r. Na podstawie kompleksowej oceny skutków Komisja zaproponowała zwiększenie ambicji UE w obszarze ograniczenia emisji gazów cieplarnianych i wyznaczenie tej bardziej ambitnej ścieżki na kolejne 10 lat. Ocena pokazuje, w jaki sposób wszystkie sektory gospodarki i społeczeństwa mogą wnieść swój wkład, oraz określa środki polityczne niezbędne do osiągnięcia tego celu.

Prognozy Światowej Organizacji Meteorologicznej stwierdzili w środę, że globalne temperatury prawdopodobnie osiągną rekordowy poziom w ciągu najbliższych pięciu lat, do czego przyczyni się ocieplenie spowodowane przez człowieka i zjawisko klimatyczne znane jako El Niño. Rekord najcieplejszego roku na Ziemi został ustanowiony w 2016 r. Istnieje 98% szans, że co najmniej jeden z pięciu kolejnych lat go przekroczy – twierdzą synoptycy, podczas gdy średnia lat 2023–27 będzie prawie na pewno najcieplejsza w historii . zarejestrowany okres pięciu lat. „Będzie to miało dalekosiężne konsekwencje dla zdrowia, bezpieczeństwa żywnościowego, gospodarki wodnej i środowiska” – powiedział Petteri Taalas, sekretarz generalny organizacji meteorologicznej. „Musimy być gotowi”.

Dlaczego to ma znaczenie: każdy ułamek stopnia niesie ze sobą nowe ryzyko.

Naukowcy twierdzą, że nawet niewielki wzrost ocieplenia może zwiększyć ryzyko fal upałów, pożarów, susz i innych katastrof. Wzrost temperatur na świecie w 2021 r pomogło podsycić falę upałów na północno-zachodnim Pacyfiku, która pobiła lokalne rekordy i zabiła setki ludzi. El Niño może wywołać dalsze niepokoje, zmieniając globalne wzorce opadów. Organizacja pogodowa stwierdziła, że w ciągu najbliższych pięciu lat spodziewa się zwiększonych opadów w lecie w takich miejscach jak Europa Północna i Sahel w Afryce Subsaharyjskiej oraz zmniejszonych opadów w Amazonii i częściach Australii.

(Brada Plumera)

Klimatické zmeny sa stále dajú riešiť – ale iba ak budú ľudia ochotní prijať zásadné zmeny v spôsobe, akým žijeme, uvádza správa. Autori zostavili zoznam najlepších spôsobov, ako môžu ľudia znížiť svoju uhlíkovú stopu. Reakcia na krízu Covid-19 ukázala, že verejnosť je ochotná akceptovať radikálnu zmenu, ak to považuje za potrebné, vysvetľujú. A správa dodáva, že priority vlády musia byť preusporiadané. Vedci tvrdia, že ochrana planéty sa musí stať prvou povinnosťou všetkých tých, ktorí rozhodujú. Autori vyzývajú verejnosť, aby prispela prijatím opatrení na znižovanie emisií uhlíka v správe, ktorá je založená na analýze 7 000 ďalších štúdií. Na vrchole zoznamu je život bez áut, ktorý ušetrí v priemere 2,04 tony ekvivalentu CO2 na osobu ročne. Nasleduje jazda na batériovom elektromobile – 1,95 tony ekvivalentu CO2 na osobu ročne – a každý rok o jeden let na dlhé vzdialenosti menej – 1,68 tony ekvivalentu CO2 na osobu. Prechod na vegánsku stravu pomôže – ale menej ako riešiť dopravu, ukazuje výskum. Hovorí sa, že obľúbené činnosti, ako je recyklácia, stoja za to, ale neznížte emisie o toľko.

Rząd USA planuje ograniczyć emisję gazów cieplarnianych z elektrowni, w związku z czym wkrótce zostaną wydane duże środki na technologię wychwytywania i zamykania dwutlenku węgla z kominów. Rodzi się ważne pytanie: kiedy dwutlenek węgla przechwytuje i przechowuje. Jak możemy się upewnić, że pozostanie? Elektrownie, które płoną paliwa kopalne takie jak węgiel i gazu ziemnego , wydzielają dużo dwutlenku węgla. Gdy CO₂ gromadzi się w atmosferze, zatrzymuje ciepło w pobliżu powierzchni Ziemi, powodując w ten sposób globalne ocieplenie . Jeśli jednak zamiast tego uda się wychwycić emisję CO₂ i zamknąć je na tysiące lat, istniejące elektrownie na paliwach kopalnych mogłyby spełnić proponowane nowe standardy federalne i zmniejszyć ich wpływ na środowisko zmiana klimatu . Pracujemy jako naukowcy i inżynierowie na technologie i polityki Wychwytywanie i składowanie dwutlenku węgla. jeden z nas Klausa Lacknera , ponad dwie dekady temu zaproponował zasadę, która znajduje odzwierciedlenie w proponowanych normach: w przypadku całego węgla wydobywanego z ziemi musi tę samą kwotę bezpiecznie i trwale zneutralizowany. Aby to zapewnić, wychwytywanie i składowanie dwutlenku węgla wymaga skutecznego systemu certyfikacji.Stephanie Arcus i Klausa Lacknera)