Globálne otepľovanie vyženie miliardy ľudí z „klimatického výklenku“, v ktorom ľudstvo prekvitalo po tisícročia, odhaduje štúdia, ktorá ich vystaví bezprecedentným teplotám a extrémnemu počasiu. Svet je na ceste k 2,7 °C vykurovania so súčasnými akčnými plánmi, čo by znamenalo, že do roku 2030 budú mať 2 miliardy ľudí priemerné ročné teploty nad 29 °C, čo je úroveň, na ktorej v minulosti žilo len veľmi málo komunít. Vedci uviedli, že až 1 miliarda ľudí by sa mohla rozhodnúť migrovať na chladnejšie miesta, hoci v tých oblastiach, ktoré zostanú v klimatickom výklenku, budú stále častejšie horúčavy a suchá. Naliehavé opatrenia na zníženie emisií uhlíka a udržanie nárastu globálnej teploty na 1,5 °C by však znížili počet ľudí vytlačených mimo klimatickú medzeru o 80 % na 400 miliónov. Analýza je prvou svojho druhu a dokáže pristupovať ku každému občanovi rovnako, na rozdiel od predchádzajúcich ekonomických hodnotení škôd spôsobených klimatickou krízou, ktoré boli skreslené smerom k bohatým. (Damian Carrington)

Bohaté štáty „rozumejú“ okamžitej potrebe Juhoafrickej republiky ponechať v prevádzke uhoľné elektrárne dlhšie, aby sa vyrovnali s výpadkami elektrickej energie napriek dohode o prechode čistej energie v hodnote 8,5 miliardy dolárov, povedal hovorca nemeckej vlády pre Climate Home. Varovali však juhoafrickú vládu, aby neustúpila od jasného záväzku znížiť dlhodobé emisie. Juhoafrický prezident Cyril Ramaphosa minulý týždeň powiedział parlamentu, že harmonogram prechodu od uhlia „treba prehodnotiť“, zatiaľ čo krajina zápasí s ochromujúcim denným výpadkom prúdu. USA, Spojené kráľovstvo, EÚ, Nemecko a Francúzsko prispievajú finančnými prostriedkami na prelomový plán známy ako Partnerstvo pre spravodlivú energetickú transformáciu (JetP) na vyčistenie juhoafrického elektrického systému závislého od uhlia. (Matteo Civilliniego)

Klimatické súdne spory predstavujú finančné riziko pre spoločnosti vyrábajúce fosílne palivá, pretože znižujú cenu akcií veľkých znečisťovateľov, zistil výskum. Štúdia, ktorú v utorok zverejní LSE’s Grantham Research Institute, skúma, ako akciový trh reaguje na správy, že bola podaná nová klimatická žaloba alebo korporácia prehrala svoj prípad. Vedci dúfajú, že ich práca povzbudí veriteľov, finančné regulačné orgány a vlády, aby pri prijímaní investičných rozhodnutí v teplejšej budúcnosti zvážili vplyv klimatických sporov a v konečnom dôsledku podnietia zelenšie správanie firiem. Štúdia, ktorá je v súčasnosti predmetom peer review, analyzovala 108 súdnych sporov týkajúcich sa klimatickej krízy po celom svete v rokoch 2005 až 2021 proti 98 spoločnostiam kótovaným v USA a Európe. Zistil, že podanie nového prípadu alebo súdne rozhodnutie proti spoločnosti znížilo jej očakávanú hodnotu v priemere o 0,41 %. Akciový trh zareagoval najsilnejšie v dňoch po podaní žaloby proti veľkým uhlíkovým spoločnostiam, medzi ktoré patria najväčšie svetové spoločnosti v oblasti energetiky, služieb a materiálov, pričom relatívnu hodnotu týchto spoločností znížili v priemere o 0,57 % po podaní prípadu a o 1,5 % po podaní žaloby, nepriaznivý rozsudok. Aj keď je to skromné, výskumníci dospeli k záveru, že pokles hodnoty veľkých znečisťovateľov je štatisticky významný, a preto súvisí s právnymi problémami. (Isabella Kaminski, The Guardian)

Dekarbonizacja i Net Zero to ścieżki, a nie projekty. Ben Pritchard z AVK wyznacza drogę, wywołuje HVO, wytwarzanie na miejscu i mikrosieci. Systemy magazynowania baterii, wodór, wychwytywanie i składowanie dwutlenku węgla, podwodne centra danych, a nawet małe modułowe reaktory jądrowe. Nie ma tygodnia bez ogłoszenia nowego ezoterycznego projektu, którego celem jest uczynienie centrów danych bardziej zrównoważonymi. Jednak takie godne pochwały inicjatywy prawdopodobnie pochłonęły więcej dwutlenku węgla, niż dotychczas zaoszczędzono. Nie tylko każdy z nich ma wady; nawet jeśli tak się nie stanie, prawie wszystkie są lata lub dekady od potencjalnej adopcji. Jednak operatorzy centrów danych już teraz domagają się rozwiązań, jeśli nie całkowitej dekarbonizacji (co jest obecnie celem nieosiągalnym), to podjęcia dalszych kroków w stronę dekarbonizacji w sposób przystępny cenowo, osiągalny i skuteczny. W końcu centra danych i inny krytyczny sprzęt zazwyczaj wymagają lat inwestycji w istniejącą infrastrukturę, których nie można spisać na straty z dnia na dzień. Jednym z najtrudniejszych obecnie wyzwań jest zasilanie awaryjne – infrastruktura, której szczególnie potrzebują centra danych, aby móc kontynuować pracę w przypadku awarii zasilania sieciowego. I chociaż gaz ziemny stanowi coraz popularniejszą alternatywę – zwłaszcza w przypadku budowy wysoce odpornych mikrosieci – olej napędowy pozostaje podstawą rezerw na całym świecie i tak będzie przez jakiś czas. (Graeme Burton, DCD)

V máji 1953 prvýkrát obleteli svet správy o nebezpečenstve hromadenia oxidu uhličitého v atmosfére. Zvykli sme si na veľa vecí. Na obrázky požiarov a spopolnených zvierat, na ľadové štíty, ktoré sa oteľujú do oceánu, na sľuby svetových lídrov, že budú dbať na varovanie vedcov „poslednej šance“. Pre niekoho mladšieho ako 40 rokov je ťažké spomenúť si na čas, keď nahromadenie oxidu uhličitého, či už to bol „skleníkový efekt“ alebo „globálne otepľovanie“ alebo „zmena klímy“ – alebo teraz „klimatická kríza“ – nebolo v správy. Dlhé horúce leto 1988 – pred 35 rokmi! – sa považuje za moment, keď svetoví lídri začali prejavovať tú správnu zbožnosť. Prezidentský kandidát (a čoskoro bude prezidentom) George HW Bush povedal, že použije „efekt Bieleho domu“ na opravu skleníkového efektu (neurobil to). Britská premiérka Margaret Thatcherová varovala pred obrovským experimentom, ktorý sa uskutočňuje „so systémom samotnej tejto planéty“. Tridsaťpäť rokov. Ale v skutočnosti to bolo 35 rokov pred tým – pred 70 rokmi tento mesiac, čo nebezpečenstvo hromadenia oxidu uhličitého v atmosfére prvýkrát obletelo svet. Že oxid uhličitý, zachytené teplo, bol nekontroverzné. Írsky vedec John Tyndall (pravdepodobne čerpajúci z práce Američanky Eunice Footeovej) ukázal, že to tak bolo už v polovici 19. storočia. V roku 1895 švédsky nositeľ Nobelovej ceny Svante Arrhenius navrhol, že počas stoviek rokov nahromadenie oxidu uhličitého, ktorý sa uvoľňuje pri spaľovaní ropy, uhlia a plynu, by mohlo zachytiť toľko tepla, že by sa tundra roztopila a mrazivé zimy sa stali minulosťou. (Marc Hudson, FastCompany)

S každým ďalším dňom sa klimatické zmeny stávajú témou globálneho významu. Nedávno Medzivládny panel pre zmenu klímy (IPCC) varoval, že svet je už len niekoľko desatín stupňa od globálneho cieľa obmedziť otepľovanie na 1,5 stupňa Celzia. IPCC uviedol, že existuje viacero, uskutočniteľných a účinných možností na zníženie emisií skleníkových plynov a prispôsobenie sa klimatickým zmenám spôsobeným človekom. Podľa správy BBC v nedeľu (21. mája) majú vedci z Organizácie Spojených národov (OSN) jasno v tom, že samotné zníženie emisií skleníkových plynov by nestačilo na zastavenie nebezpečných úrovní otepľovania. Povedali, že bude potrebné odstrániť oxid uhličitý – aktívne ho odstraňovať z atmosféry. Teraz by proces nazývaný „vylepšené zvetrávanie hornín“ mohol pomôcť ochladiť našu prehrievajúcu sa planétu. Čo je zvýšené zvetrávanie hornín? Zlepšené zvetrávanie hornín je prírodná technológia odstraňovania uhlíka, ktorá trvalo oddeľuje oxid uhličitý (CO₂) z atmosféry. UNDO, spoločnosť, ktorá zlepšuje zvetrávanie hornín, uviedla, že tento proces prebieha už milióny rokov, ale spoločnosť ho urýchľuje. „Po milióny rokov sa oxid uhličitý spájal s dažďovou vodou a vytváral kyselinu uhličitú. Keď táto zriedená kyselina dopadne na hory, lesy a pasienky, CO₂ interaguje s horninami a pôdou, mineralizuje sa a je bezpečne uložený vo forme uhličitanu,“ UNDO uvádza na svojej webovej stránke. Spoločnosť upozorňuje, že prirodzené zvetrávanie hornín trvá stovky rokov a nie je čas čakať. (New Delhi, upravil: Harshit Sabarwal, Wion News)

Irlandzki fundusz inwestycji strategicznych sygnalizuje zastrzyk gotówki dla wschodzących krajowych firm zajmujących się dekarbonizacją i technologiami energetycznymi. Irlandzki Fundusz Inwestycji Strategicznych (Isif), następca Krajowego Funduszu Rezerw Emerytalnych, zainwestuje 68 mln euro w dwa wiodące fundusze dekarbonizacyjne w ramach pięcioletniego programu inwestycji klimatycznych o wartości 1 miliarda euro. Fundusz zarządzany przez Krajową Agencję Zarządzania Skarbem podał, że docelowymi funduszami zarządza Energy Impact Partners (EIP), firma inwestycyjna z siedzibą w Nowym Jorku, zarządzająca aktywami o wartości ponad 3 miliardów dolarów (2,8 miliarda euro). „Koncentrują się na inwestycjach w transformację energetyczną, skupiając ponad 60 przyszłościowo myślących innowatorów z branży i klimatu, aby pomóc w dekarbonizacji światowej gospodarki” – stwierdzono. Global Capital: Poprzez inwestycję Isif ta firma inwestycyjna z siedzibą w Nowym Jorku planuje inwestować w irlandzkie start-upy zajmujące się dekarbonizacją i technologiami energetycznymi. Isif zapowiedział, że utworzy biuro w Dublinie, którego pierwszym przedstawicielem w terenie będzie doświadczony inwestor klimatyczny i przedsiębiorca Arthur Piers. Fundusz wspierany przez państwo stwierdził, że jego celem jest skierowanie większej liczby międzynarodowego kapitału do irlandzkiego sektora dekarbonizacji, a także dostosowanie się do krajowego planu działań w dziedzinie klimatu. Opiera się on na około 500 mln euro przeznaczonych na inwestycje ISIF w działania klimatyczne. (Eoin Burke-Kennedy, „The Irish Times”)

Badania pokazują, że Australia musi szybko wdrożyć pojazdy elektryczne, ale nie są one kluczem do ograniczenia emisji pochodzących z transportu. Z raportu opublikowanego dzisiaj przez Radę Klimatyczną wynika, że aby kraj mógł odegrać swoją rolę w ograniczaniu globalnych emisji do 2030 r., zależność kraju od pojazdów prywatnych musi spaść o ponad połowę. Osiemdziesiąt jeden procent podróży po Australii będzie odbywać się prywatnymi pojazdami, ale z raportu wynika, że do końca dekady odsetek ten spadnie do 36 procent. „Jeśli naprawdę chcemy w tym dziesięcioleciu znacznie zmniejszyć emisję gazów cieplarnianych z ruchu pasażerskiego, musimy zmienić sposób działania naszego systemu transportu z takiego, który opiera się na poruszaniu się samochodami, na taki, w którym naprawdę priorytetem jest przemieszczanie się ludzi” – powiedziała Jennifer Rayner, szefowa rzecznictwa Rady ds. Klimatu . Celem rządu federalnego jest ograniczenie emisji o 43 procent do 2030 roku w oparciu o poziomy z 2005 roku. Rada Klimatyczna zaleca jednak, aby kraj dążył do ograniczenia emisji o 75 procent i osiągnięcia zera netto do 2035 r., aby Australia mogła odegrać swoją rolę w ograniczaniu globalnych emisji. dr. Rayner powiedział, że jeśli cel ten ma zostać osiągnięty, osoby dojeżdżające do pracy będą musiały korzystać z szeregu różnych środków transportu, w większym stopniu opierając się na transporcie publicznym i aktywnym. Oznaczałoby to, że 49 proc. podróży musiałoby odbywać się komunikacją miejską, a 15 proc. komunikacją czynną. Pozostałe 36 procent to pojazdy prywatne. (Nicholas McElroy, ABC Gold Coast)

Dnes vidíme zrod nového druhu,“ vyhlásil Julio Friedmann a hľadel na bezútešnú krajinu. Spolu s niekoľkými stovkami grandeov odcestoval renomovaný energetický technológ koncom apríla do odľahlého kúta texaskej ropnej oblasti s názvom Notrees na pozvanie 1PointFive, divízie americkej ropnej firmy Occidental Petroleum a Carbon Engineering, a. Kanadský technologický startup podporovaný Billom Gatesom. Dotknutý druh je v niektorých ohľadoch podobný stromu – ale nie biologickému druhu, nikde na neúrodnom teréne. Je to skôr stromová umelina: prvá komerčná továreň na „priame zachytávanie vzduchu“ ( dac ) na svete. Podobne ako strom, dac nasáva oxid uhličitý zo vzduchu, koncentruje ho a sprístupňuje na určité použitie. V prirodzenom prípade je toto použitie vytváranie organických molekúl prostredníctvom fotosyntézy. Pre dac to môžu byť veci, na ktoré ľudia už CO ₂ používajú, ako napríklad pridávanie šumivých nápojov do nápojov, podpora rýchlejšieho rastu rastlín v skleníkoch alebo v prípade Occidentalu ich vstrekovanie do podzemných ropných nádrží, aby sa zo zákutí vytlačilo viac kvapiek ropy. 

(NOTREES)

Nowa Zelandia ogłosiła swój największy w historii projekt ograniczenia emisji, polegający na przejściu z węgla na energię odnawialną w głównej hucie stali w kraju, co według rządu jest równoznaczne z wycofaniem z dróg 300 000 samochodów. Rząd wyda 140 milionów dolarów na zmniejszenie o połowę ilości węgla wykorzystywanego w hucie Glenbrook do recyklingu złomu stalowego i zastąpienie tej energii elektrycznej piecem elektrycznym. Fabryka pokryje koszty projektu kwotą 160 milionów dolarów. Obecnie przedsiębiorstwo stalowe odpowiada za 2 % całkowitej emisji Nowej Zelandii w wyniku intensywnego spalania węgla w celu stopienia piasku bogatego w żelazo w produkty stalowe. W ramach nowego projektu zainstalowany zostanie elektryczny piec łukowy o wartości 300 milionów dolarów do topienia złomu stalowego. Energia elektryczna będzie dostarczana z energii odnawialnej za pośrednictwem krajowej sieci Nowej Zelandii, która jest zasilana głównie energią wiatrową, wodną i geotermalną.(Tess McClure)

Krajiny G7 požiadali všetky hlavné ekonomiky vrátane Indie a Číny, aby sa zaviazali dosiahnuť nulové čisté emisie do roku 2050 a aby ich emisie dosiahli vrchol do roku 2025.Okrem toho vyzývame všetky zmluvné strany, aby sa na UNFCCC-COP28 zaviazali dosiahnuť vrchol globálnych emisií skleníkových plynov okamžite a najneskôr do roku 2025,“ uvádza sa v správe. Krajiny G7 uviedli, že je potrebné urýchliť „postup ich závislosti od ruskej energie“ a riešiť globálny vplyv rusko-ukrajinskej vojny na dodávky energie, ceny plynu a infláciu a na životy ľudí. Krajiny G7 uviedli, že je potrebné urýchliť „postup ich závislosti od ruskej energie“ a riešiť globálny vplyv rusko-ukrajinskej vojny na dodávky energie, ceny plynu a infláciu a na životy ľudí.
(PTI, Naí Dilií)

W naturze organelle fotosyntetyczne wykorzystują światło słoneczne do wytwarzania bogatych w energię związków z wody i atmosferycznego CO ₂ poprzez znakomite agregaty supramolekularne. Chociaż wykazano, że sztuczne cykle fotokatalityczne zachodzą przy wyższych wydajnościach wewnętrznych, niskiej selektywności i stabilności w wodzie w celu redukcji wieloelektronowego CO2 _zapobiega ich praktyczne zastosowania. Głównym wyzwaniem jest stworzenie kompatybilnych z wodą sztucznych systemów fotokatalitycznych naśladujących naturalny aparat fotosyntetyczny w celu selektywnej i wydajnej produkcji paliwa słonecznego. Tutaj pokazujemy wysoce stabilny i wydajny sztuczny sferyczny układ nanomiceli chromatoforu, który samoorganizuje się z amfifilów porfiryny Zn z katalizatorem Co w wodzie dla CO ₂– konwersja na metan o liczbie obrotów >6600 i selektywności 89% przez 30 dni. Hierarchiczny samoorganizacja wywołała efekt anteny sferycznej, co może ułatwić proces fotokatalityczny przy początkowej wydajności energii słonecznej w paliwie wynoszącej 15%. Dodatkowo posiada zdolność skutecznej redukcji atmosferycznego CO2 _na metan o wysokiej selektywności w wodzie. (Junlai Yu)

Osiemnaście miesięcy temu, w środku przerwy w dostawie satyry klimatycznej  Nie patrz w górę , doświadczyłem tego, co niektórzy nazywają objawieniem klimatycznym – momentu, w którym powaga kryzysu klimatycznego uderza z ogromną siłą. emisji dwutlenku węgla. W obliczu otrzeźwiającej rzeczywistości, w której mamy mniej niż dekadę na wyczerpanie pozostałego budżetu na emisję dwutlenku węgla, aby utrzymać planetę poniżej 1,5 stopnia ocieplenia, ogarnęło mnie poczucie bezradności i zbliżającej się zagłady.  Jedynym sposobem na walkę z tymi uczuciami było zrobienie wszystkiego, co w mojej mocy, aby wyeliminować swój ślad węglowy. Ale nie mieszkam w Vancouver, Montrealu czy Toronto, gdzie mają dostęp do wypożyczalni pojazdów elektrycznych, wspólnego korzystania z samochodów, rozbudowanych systemów transportu oraz rozbudowanych międzymiastowych sieci kolejowych i autobusowych – ani do nieco cieplejszego klimatu. Mieszkam w Thunder Bay, małym miasteczku w północnym Ontario, położonym około 700 kilometrów na wschód od Winnipeg i 1400 kilometrów na północny zachód od Toronto.  Odkryłem, że ci z nas, którzy mieszkają w chłodniejszych i słabo zaludnionych regionach, muszą stawić czoła wyjątkowym wyzwaniom, starając się postępować właściwie.

((Wrzos Kitching)

Formuła 1 wiąże się z kosztami emisji dwutlenku węgla, które przyczyniają się do rosnących powodzi, które opłaciły się podczas weekendu wyścigowego w Imola, a sport ten od dawna jest widocznym czynnikiem zanieczyszczającym, gdy przemierza cały świat. Teraz mogąc pochwalić się kompleksowym planem poradzenia sobie z tym problemem, eksperci ds. klimatu zadają pytanie F1: czy to wystarczy? W ubiegłą środę F1 słusznie podjęła decyzję o odwołaniu wyścigu Imola. W maju region ucierpiał wskutek niszczycielskich niekorzystnych warunków pogodowych. Zginęło osiem osób, a 5000 zostało zmuszonych do opuszczenia swoich domów.  MiesUrzędnik określił wielkość opadów jako „katastrofalne wydarzenie, które nigdy nie zostało zarejestrowane”. (Gilesa Richardsa)

Kioto kôš zahŕňa týchto šesť Gazy cieplarniane : oxid uhličitý (CO ₂ ), metán (CH ₄ ), oxid dusný (N ₂ O) a takzvané F-plyny (fluórované uhľovodíky a perfluórované uhľovodíky) a fluorid sírový (SF ₆₎ . ). Každý plyn je vážený svojim potenciálom globálneho otepľovania a agregovaný tak, aby udával celkové emisie skleníkových plynov v ekvivalentoch CO _{2 .}

Dochody mogłyby sfinansować pieniądze klimatyczne, zwiększyć inwestycje w ochronę klimatu lub obniżyć podatki dochodowe. Obecne debaty na temat środków ochrony klimatu koncentrują się wokół narzędzi takich jak ograniczenia prędkości i regulacje dotyczące e-paliw. W tym procesie zapomina się o cenie emisji dwutlenku węgla i jej potencjale w zakresie wysokich dochodów i sprawiedliwości dystrybucyjnej. Obliczenia przeprowadzone w ramach projektu Copernicus Ariadne, prowadzonego przez berliński Instytut Badawczy Mercator ds. Global Commons and Climate Change (MCC), pokazują, że Niemcy mogą zarobić w latach 2021–2030 nawet 227 miliardów euro na krajowym i europejskim handlu uprawnieniami do emisji. Fundusze te mogłyby wzmocnić społeczną akceptację ceny emisji dwutlenku węgla, zmniejszyć koszty dla gospodarstw domowych o niskich dochodach, zwiększyć inwestycje w ochronę klimatu lub obniżyć podatki dochodowe dzięki pieniądzom klimatycznym. „Zbadaliśmy pięć opcji wykorzystania funduszy ustalających ceny emisji dwutlenku węgla i przetestowaliśmy ich skutki” – wyjaśnia  Matthias Kalkuhl , szef grupy zadaniowej MCC ds. wzrostu gospodarczego i rozwoju społecznego oraz szef grupy zadaniowej ds. reformy podatkowej Ariadne. Oprócz wpływu na ochronę klimatu, administrację i gospodarkę, dokumentacja Ariadne zawiera przegląd różnych możliwych sposobów wykorzystania przychodów z cen emisji dwutlenku węgla.

Rząd Stanów Zjednoczonych planuje podjąć działania przeciwko emisji gazów cieplarnianych przez elektrownie, w związku z czym duże środki zostaną przeznaczone na technologię wychwytywania i zamykania dwutlenku węgla z kominów. Rodzi to ważne pytanie: w jaki sposób możemy zapewnić, że dwutlenek węgla zostanie wychwytywany i składowany? Elektrownie spalające paliwa kopalne, takie jak węgiel i gaz ziemny, emitują dużo dwutlenku węgla. Gdy CO₂ gromadzi się w atmosferze, zatrzymuje ciepło w pobliżu powierzchni Ziemi, powodując w ten sposób globalne ocieplenie . Jeśli jednak zamiast tego uda się wychwycić emisję CO₂ i zamykając je na tysiące lat istniejące elektrownie na paliwa kopalne mogłyby spełnić proponowane nowe standardy federalne i zmniejszyć swój wpływ na zmianę klimatu. ( Stephanie Arcusa, Klaus Lackner, Uniwersytet Stanowy w Arizonie)