Co to są składki ustalane na szczeblu krajowym (NDC)?

Wkłady ustalone na szczeblu krajowym (NDC) stanowią sedno Porozumienia paryskiego i osiągnięcie jego celów długoterminowych. Kraje NDC odzwierciedlają wysiłki każdego kraju na rzecz ograniczenia krajowych emisji i dostosowania się do skutków zmian klimatycznych. Porozumienie paryskie (art. 4 ust. 2) wymaga od każdej ze stron przygotowania, komunikowania i utrzymywania progresywnych wkładów ustalonych na szczeblu krajowym (NDC), które zamierza osiągnąć. Strony będą realizować krajowe środki łagodzące, aby osiągnąć cele takich wkładów.

co to znaczy

Porozumienie paryskie wymaga, aby każdy kraj przedstawił i zakomunikował swoje działania w dziedzinie klimatu po 2020 r., zwane swoimi NDC.

Łącznie te działania klimatyczne decydują o tym, czy świat osiągnie długoterminowe cele Porozumienia paryskiego, polegające na jak najszybszym osiągnięciu światowego szczytu emisji gazów cieplarnianych (GHG), a następnie dokonaniu szybkich redukcji zgodnie z najlepszymi dostępnymi danymi naukowymi, aby osiągnąć równowagi pomiędzy antropogenicznymi emisjami ze źródeł i pochłaniaczy gazów cieplarnianych w drugiej połowie tego stulecia. Rozumie się, że szczytowe emisje będą trwać dłużej w przypadku Państw-Stron rozwijających się oraz że redukcje emisji podejmowane są na zasadzie równości oraz w kontekście wysiłków na rzecz zrównoważonego rozwoju i eliminacji ubóstwa, które są krytycznymi priorytetami rozwojowymi wielu krajów rozwijających się.

W porozumieniu paryskim uznano, że długoterminowe cele określone w art. 2 i 4 ust. 1 zostaną osiągnięte z biegiem czasu, w związku z czym opiera się na stopniowym wzroście ambicji ogólnych i indywidualnych.

NDC są przedkładane co pięć lat Sekretariatowi UNFCCC. Aby z czasem zwiększyć ambicje, w porozumieniu paryskim przewidziano, że kolejne NDC będą stanowić postęp w stosunku do poprzedniego NDC i będą odzwierciedlać jego najwyższe możliwe ambicje.