Kredyt kompensacyjny emisji dwutlenku węgla to certyfikowana jednostka odpowiadająca jednej tonie metrycznej CO2 lub jej odpowiednikowi innego gazu cieplarnianego. Kredyty te powstają w ramach projektów, które albo redukują emisje, albo je wychwytują. Przykłady obejmują projekty w zakresie energii odnawialnej, takiej jak energia słoneczna i wiatrowa, ponowne zalesianie i ochrona istniejących lasów, poprawa efektywności energetycznej oraz projekty wychwytywania metanu ze składowisk.
Organizacje, które nie mogą bezpośrednio zredukować swoich emisji do wymaganego poziomu, mogą zakupić te kredyty, aby zrównoważyć swoje emisje. Wspierają w ten sposób projekty, które przyczyniają się do ogólnej redukcji globalnej emisji.
„Żadna instytucja, żadna firma nie będzie neutralna pod względem emisji dwutlenku węgla bez stosowania kompensacji emisji dwutlenku węgla. Dosłownie nie ma możliwości ograniczenia emisji do zera.”
Mechanizm rynku kredytów węglowych
Rynek uprawnień offsetowych dzieli się na dwa główne segmenty: rynek regulowany i rynek dobrowolny.
1. Rynek regulowany: Rynek ten definiują przepisy międzynarodowe i krajowe, takie jak system handlu uprawnieniami do emisji w ramach protokołu z Kioto lub europejski system handlu uprawnieniami do emisji (EU ETS). Organizacje w tych jurysdykcjach są zobowiązane do przestrzegania limitów emisji i muszą zakupić kredyty węglowe, jeśli je przekroczą.
2. Rynek dobrowolny: Rynek ten umożliwia osobom i organizacjom dobrowolne kompensowanie swoich emisji, poza ramami prawnymi lub regulacyjnymi. Wiele firm wykorzystuje ten rynek w ramach swojej strategii społecznej odpowiedzialności biznesu, aby zademonstrować swoje zaangażowanie w zrównoważony rozwój.
Certyfikacja i wiarygodność
Wiarygodność kredytów kompensacyjnych za emisję dwutlenku węgla jest niezbędna. Dlatego istnieje kilka programów i standardów certyfikacji, które zapewniają, że redukcje emisji są realne, mierzalne i dodatkowe (tj. redukcje emisji nie nastąpiłyby bez projektu). Do najbardziej znanych standardów certyfikacji należą Verified Carbon Standard (VCS), Gold Standard i The Climate Action Reserve firmy Verra.
Krytyka i wyzwania
Chociaż kredyty kompensacyjne emisji dwutlenku węgla są cennym narzędziem łagodzenia zmiany klimatu, spotykają się one również z krytyką i wyzwaniami. Krytycy twierdzą, że pozwalają one zanieczyszczającym „kupować” swój ślad węglowy bez faktycznego zmniejszania emisji. Inną obawą jest to, że nie wszystkie projekty redukcji emisji mają taki sam wpływ, a niektóre mogą nawet zostać zrealizowane bez wsparcia w postaci kredytów offsetowych.
Pozostaje również pytanie, jak skutecznie i przejrzyście te projekty są oceniane i monitorowane. Jednak bez kredytów offsetowych wiele sektorów stanęłoby przed ogromnym wyzwaniem osiągnięcia zerowej emisji netto. Jest to szczególnie prawdziwe w przypadku branż, w których technologie wymagane do pełnej dekarbonizacji nie są jeszcze dostępne lub nieopłacalne ekonomicznie.
Pomimo tych wyzwań kredyty kompensacyjne emisji dwutlenku węgla pozostają ważnym narzędziem na drodze do przyszłości neutralnej pod względem emisji dwutlenku węgla. Aby osiągnąć optymalną efektywność, wymagają one dokładnej oceny i ciągłego doskonalenia standardów i procesów certyfikacyjnych, a także innowacji w technologiach redukcji emisji. Wiosna