Dyrektywa (IDD) w sprawie dystrybucji ubezpieczeń 2016/97

Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/97 (IDD) Dyrektywa w sprawie dystrybucji ubezpieczeń z dnia 20 stycznia 2016 r. w sprawie dystrybucji ubezpieczeń (tekst poprawiony) Tekst mający znaczenie dla EOG.

IDD jest dyrektywa o minimalnej harmonizacji a jego przepisy określone są w dwóch rozporządzeniach delegowanych: Rozporządzeniu Delegowanym Komisji (UE) 2017/2358 w sprawie wymogów w zakresie nadzoru nad produktami i zarządzania produktami oraz Rozporządzeniu Delegowanym Komisji (UE) 2017/2359 w sprawie wymogów informacyjnych i zasad postępowania w biznesie.

W sierpniu 2021 r. rozporządzenie delegowane (UE) 2021/1257 zmieniające rozporządzenie delegowane (UE) 2017/2358 i (UE) 2017/2359, uwzględniono czynniki zrównoważonego rozwoju, ryzyko i preferencje do wymogów w zakresie nadzoru nad produktami i zarządzania dla zakładów ubezpieczeń i zakładów ubezpieczeń. dystrybutorów, a także zasad prowadzenia działalności i doradztwa inwestycyjnego w zakresie ubezpieczeniowych produktów inwestycyjnych.

Niniejsza dyrektywa ustanawia zasady dystrybucji ubezpieczeń i reasekuracji w Unii Europejskiej w celu: poprawić ochronę konsumentów A zapewnić równe warunki wszystkim dystrybutoromniezależnie od tego, czy sprzedają produkty bezpośrednio, czy poprzez pośredników.

Dyrektywa ma zastosowanie do:

• firmy ubezpieczeniowe
• pośrednicy ubezpieczeniowi
• pośredników reasekuracyjnych
• pośrednicy oferujący ubezpieczenia uzupełniające (z pewnymi wyjątkami)

oraz wszystkim osobom udostępniającym informacje o produktach ubezpieczeniowych i umożliwiającym Klientom zawarcie umowy ubezpieczenia on-line.

Dyrektywa nie obejmuje osoby, które jedynie świadczą sporadyczne porady o ubezpieczeniach w ramach innej działalności zawodowej.

Główne punkty dyrektywy:

• Rejestracja pośredników: Pośrednicy muszą być wpisani do rejestru właściwego organu w państwie członkowskim, w którym mają miejsce zamieszkania lub siedzibę.
• Swoboda przedsiębiorczości i świadczenia usług: Pośrednicy mogą działać na terenie całej UE w oparciu o zasadę swobody przedsiębiorczości i swobody świadczenia usług.
• Nadzór: Macierzyste i przyjmujące państwa członkowskie współpracują w zakresie nadzoru nad pośrednikami.
• Wiedza i umiejętności zawodowe: Pośrednicy muszą wykazać się wystarczającą wiedzą i umiejętnościami zawodowymi oraz przechodzić regularne szkolenia.
• Dobra reputacja: Pośrednicy muszą cieszyć się dobrą reputacją i niekaralnością.
• Ubezpieczenie odpowiedzialności cywilnej: Pośrednicy muszą posiadać ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej za szkody wyrządzone w trakcie wykonywania swojego zawodu.
• Ochrona środków klientów: Dyrektywa wprowadza środki mające na celu ochronę środków klientów przed niekompetencją pośrednika.
• Przejrzystość nagród: Poleceni muszą dostarczać klientom informacji o nagrodzie.
• Ocena potrzeb klienta: Sprzedaż ubezpieczeń musi zawsze opierać się na ocenie potrzeb klienta.
• Rada: W przypadku udzielenia porady należy przedstawić klientowi osobistą rekomendację.
• Sprzedaż krzyżowa: Dyrektywa reguluje zasady sprzedaży krzyżowej, aby zapobiec niekorzystnym praktykom dla klienta.
• Nadzór nad produktem: Firmy ubezpieczeniowe muszą zapewnić, że produkty ubezpieczeniowe odpowiadają potrzebom rynku docelowego.
• Sankcje: Państwa członkowskie muszą ustanowić skuteczne, proporcjonalne i odstraszające sankcje za naruszenia dyrektywy.

Dyrektywa ma na celu wzmocnić ochronę konsumentów A usprawnić funkcjonowanie wewnętrznego rynku ubezpieczeń. Wprowadza bardziej rygorystyczne zasady dla pośredników i zakładów ubezpieczeń, aby zapewnić przejrzystość i uczciwość w sprzedaży produktów ubezpieczeniowych.