Wykazano, że siedem najpospolitszych drzew leśnych w Europie jest w stanie chronić swoją różnorodność genetyczną przed poważnymi zmianami warunków środowiskowych. Dzieje się tak pomimo faktu, że ich zasięgi się skurczyły, a liczba drzew gwałtownie spadła podczas cykli epoki lodowcowej. Tak wynika z badania przeprowadzonego przez europejskie konsorcjum pod przewodnictwem uniwersytetów w Uppsali i Helsinkach, opublikowanego w Komunikacja przyrodnicza (Słowa: Uniwersytet w Uppsali).
„Jest to bardzo pozytywne z punktu widzenia różnorodności biologicznej, ponieważ drzewa te są gatunkami kluczowymi, od których zależy wiele innych gatunków” – mówi Pascal Milesi, profesor nadzwyczajny ekologii i ewolucji roślin na Uniwersytecie w Uppsali i pierwszy autor badania.
Naukowcy skupili się na zbadaniu, w jaki sposób cykle epoki lodowcowej wpływają na różnorodność genetyczną gatunków drzew. Drzewa przetrwały zarówno ciepłe, jak i zimne okresy. Podczas ostatniej epoki lodowcowej, około 10 000 lat temu, zasięg drzew znacznie się zmniejszył. Dlatego naukowcy sądzili, że różnorodność genetyczna będzie niska. Okazało się jednak, że jest zupełnie odwrotnie – gatunek ten charakteryzował się dużą różnorodnością genetyczną, przez co był odporny na drastyczne zmiany w swoim siedlisku. (Więcej na envirotecmagazine.com)