Warstwy wodonośne zawierają największe zasoby niezamarzniętej wody słodkiej, co sprawia, że wody gruntowe mają kluczowe znaczenie dla życia na Ziemi. Zaskakująco niewiele wiadomo na temat reakcji wód gruntowych na ocieplenie powierzchni w skali przestrzennej i czasowej. Koncentrujemy się na dyfuzyjnym przenoszeniu ciepła, symulując aktualne i przewidywane temperatury wód gruntowych w skali globalnej. Pokazujemy, że według ostrożnych szacunków wody gruntowe na głębokości do zwierciadła wody (z wyłączeniem regionów zmarzliny) ogrzeją się średnio o 2,1°C w latach 2000–2100 w ramach ścieżki średnich emisji. Jednakże regionalne wzorce ocieplenia płytkich wód gruntowych znacznie się różnią ze względu na przestrzenną zmienność zmian klimatycznych i głębokość zwierciadła wody. Najniższe stawki prognozowane są w regionach górskich, takich jak Andy czy Góry Skaliste. Pokazujemy, że rosnąca temperatura wód gruntowych wpływa na reżimy termiczne przepływów, ekosystemy zależne od wód gruntowych, wodne procesy biogeochemiczne, jakość wód gruntowych i potencjał geotermalny. Wyniki sugerują, że do 2100 r. w ramach ścieżki średnich emisji szacunkowo od 77 do 188 milionów ludzi będzie mieszkać na obszarach, gdzie wody gruntowe przekraczają najwyższy dopuszczalny poziom temperatury wody pitnej ustalony w jakimkolwiek kraju. (Susanne A. Benz, Dylan J. Irvine, Barret L. Kurylyk, więcej na stronie natura.com)