Co to jest dekarbonizacja?

Dekarbonizacja odnosi się do procesu łagodzenia zmian klimatycznych poprzez znaczne ograniczenie lub całkowitą eliminację emisji dwutlenku węgla (CO2) i innych gazów cieplarnianych (GHG) z atmosfery. Aby zapobiec ociepleniu się planety o więcej niż 1,5°C (2,7°F) w stosunku do poziomu przedindustrialnego, kilka krajów postawiło sobie za cel osiągnięcie zerowej emisji gazów cieplarnianych netto do 2050 r. Stan ten ma miejsce, gdy ilość emitowanych emisji jest równoważony równoważną ilością usuniętą z atmosfery. Osiągnięcie zerowej emisji netto wymaga intensywnych wysiłków na rzecz dekarbonizacji.

Dekarbonizacja obejmuje przede wszystkim drastyczną redukcję emisji gazów cieplarnianych wynikających z działalności człowieka. Należy najpierw zidentyfikować emisje resztkowe, których nie można całkowicie usunąć, a następnie usunąć je z atmosfery. Termin „dekarbonizacja” obejmuje wszystkie rodzaje gazów cieplarnianych, w tym CO2, metan, podtlenek azotu, fluorek siarki, perfluorowęglowodory i wodorofluorowęglowodory. Ich skuteczność mierzy się potencjałem globalnego ocieplenia wyrażonym w ekwiwalentach CO2.

Dlaczego dekarbonizacja jest ważna?

Wraz ze wzrostem ilości gazów cieplarnianych w atmosferze planeta ociepla się coraz bardziej, co zwiększa intensywność zmian klimatycznych. W 2015 r. prawie 200 krajów zobowiązało się do Porozumienia paryskiego, aby ograniczyć globalne ocieplenie do mniej niż 2 °C (3,6 °F) w stosunku do poziomu przedindustrialnego, dążąc do maksymalnego wzrostu o 1,5 °C.

Według raportu Organizacji Narodów Zjednoczonych (ONZ) dotyczącego luki w emisji niezbędne jest znaczne ograniczenie globalnej emisji gazów cieplarnianych. Aby ograniczyć wzrost temperatury na świecie do 1,5°C, do 2030 r. emisje muszą spaść o 45 % w porównaniu z obecnym poziomem. Po 2030 r. emisje muszą w dalszym ciągu szybko spadać, aby uniknąć wyczerpania pozostałego budżetu na emisję dwutlenku węgla.

Ograniczenie globalnych emisji poprzez głęboką dekarbonizację jest kluczem do odwrócenia trajektorii zmian klimatycznych wywołanych działalnością człowieka.

Strategie dekarbonizacji

Organizacje wybierają strategie dekarbonizacji w zależności od potrzeb biznesowych, istniejących możliwości i wykonalności.

Kluczowe strategie obejmują:
– Poprawa efektywności operacyjnej
– Elektryfikacja
– Przejście na niskoemisyjne źródła energii
– Redukcja emisji w łańcuchu dostaw i klientów (emisje z zakresu 3)
– Rozwiązanie problemu emisji resztkowych

Poprawa efektywności operacyjnej

Efektywność energetyczna jest kluczowa. Eliminuje się straty energii i identyfikuje możliwości zwiększenia wydajności. Oprogramowanie do monitorowania wydajności pomaga identyfikować problemy związane ze zużyciem energii. Modernizując urządzenia, należy uwzględnić efektywność energetyczną.

Elektryfikacja

Zastępuje technologie wykorzystujące paliwa kopalne energią elektryczną. Przykłady obejmują ogrzewanie, chłodzenie, wentylację i transport.

Przejście na niskoemisyjne źródła energii

Organizacje mogą na przykład instalować odnawialne źródła energii, takie jak panele słoneczne, lub zawierać umowy na zakup energii odnawialnej. Źródła energii neutralne pod względem emisji dwutlenku węgla obejmują energię wiatrową, słoneczną, wodną i biomasę.

Rozwiązanie kwestii emisji resztkowych

Usunięcie wszystkich gazów cieplarnianych jest trudne, dlatego potrzebne są technologie usuwające emisje resztkowe. Technologie takie jak wychwytywanie i składowanie dwutlenku węgla pomagają wychwytywać emisje, zanim zostaną uwolnione do atmosfery, i bezpiecznie je przechowywać.

Wyznaczanie i monitorowanie celów w zakresie dekarbonizacji

Redukcja emisji gazów cieplarnianych jest kluczowym elementem strategii zrównoważonego rozwoju i ESG (środowiskowych, społecznych i zarządzania). Etapy ustalania i śledzenia celów dekarbonizacji obejmują:

– Zrozumienie wpływu i ustalenie podstawowych wartości.

Organizacje muszą zrozumieć wpływ swoich działań i ustalić podstawowe wartości, aby mierzyć swoje postępy. Dane są niezbędne na tych etapach, dlatego ważne jest strategiczne podjęcie decyzji, które dane należy gromadzić i jak nimi zarządzać.

– Wyznaczanie celów i zaangażowanie społeczne

Określ konkretne cele i ramy czasowe ich osiągnięcia. Przykładami może być zasilanie 100 zakładów % energią elektryczną ze źródeł odnawialnych lub osiągnięcie zerowej emisji gazów cieplarnianych.

– Wdrożenie działań

Rozpocznij realizację celów od przełożenia strategicznej wizji firmy na konkretne kroki. Zidentyfikuj dane potrzebne do pomiaru postępu i ustal mechanizmy jego raportowania.

– Monitorowanie i raportowanie wyników

Organizacje często decydują się na sporządzanie raportów na temat swojej działalności środowiskowej. Sprawozdawczość wymaga niezawodnej bazy danych obsługującej różne tematy i ramy.