Czym są emisje z zakresu 2?

Zrozumienie koncepcji emisji z zakresu 2 jest kluczowe dla każdej osoby lub organizacji próbującej skutecznie zarządzać swoimi emisjami ślad węglowy . Emisje z zakresu 2 zgodnie z definicją W Protokół dotyczący gazów cieplarnianych (GHG). , dotyczą emisji pośrednich z produkcji zakupionej energii elektrycznej, pary oraz energii cieplnej i chłodniczej zużywanej przez jednostkę sprawozdawczą. Emisje te powstają w obiekcie, w którym energia jest produkowana, a nie tam, gdzie jest ona zużywana.

Emisje z zakresu 2 to jeden z trzech „zakresów” emisji wymienionych w Protokole dotyczącym gazów cieplarnianych, pozostałe dwa to Zakres 1 (emisje bezpośrednie z posiadanych lub kontrolowanych źródeł) i Zakres 3 (wszystkie inne emisje pośrednie występujące w łańcuchu wartości przedsiębiorstwa). W tym artykule zagłębiamy się w złożoność emisji z zakresu 2, badając ich definicję, obliczenia, raportowanie i strategie redukcji.

Czym są emisje z zakresu 2?

Emisje z zakresu 2 stanowią znaczną część całkowitej emisji gazów cieplarnianych firmy. Powstają podczas produkcji energii, którą organizacja następnie kupuje i wykorzystuje. Choć są produkowane przez podmiot zewnętrzny (np. dostawcę energii), ich pochodzenie jest powiązane ze zużyciem energii przez podmiot je zgłaszający.

Przykłady:
– Jeżeli przedsiębiorstwo kupuje energię elektryczną z elektrowni węglowej, emisje z węgla zaliczane są do emisji z zakresu 2 tej przedsiębiorstwa.
– Podobnie, jeśli gospodarstwo domowe wykorzystuje energię elektryczną z elektrowni wiatrowych, wszelkie emisje powstałe w wyniku produkcji tej energii elektrycznej należą do zakresu 2 tego gospodarstwa.

Dlaczego są ważne?
1. Główny udział śladu węglowego: Emisje z zakresu 2 często stanowią znaczną część całkowitych emisji organizacji, szczególnie w branżach o niskiej emisji bezpośredniej (zakres 1), ale wysokim zużyciu energii (np. handel detaliczny, IT, usługi).
2. Łatwiejsza redukcja: Emisje z zakresu 2 można zmniejszyć łatwiej niż z zakresu 1, poprzez zakup energii ze źródeł odnawialnych lub zwiększenie efektywności energetycznej.

Różnica w stosunku do emisji w zakresie 1 i 3:
– Zakres 1: Bezpośrednie emisje z aktywów będących własnością organizacji lub przez nią kontrolowanych (np. pojazdów służbowych).
– Zakres 3: Wszelkie inne emisje pośrednie w łańcuchu wartości organizacji (np. podróże służbowe, dojazdy pracowników do pracy, produkcja zakupionych towarów).

Obliczanie emisji zakresu 2:
– Obejmuje określenie zużytej energii i pomnożenie jej przez współczynnik emisyjności źródła energii. Współczynniki emisji różnią się w zależności od źródła energii; źródła odnawialne charakteryzują się zazwyczaj niższymi lub zerowymi współczynnikami emisji.

Metody obliczeniowe:
– Metoda rynkowa: odzwierciedla emisję z określonych źródeł energii zakupionych przez organizację.
– Metoda lokalizacyjna: uwzględnia średnie natężenie emisji w sieci lokalnej.

Wyzwania obliczeniowe:
– Dokładne uzyskanie danych dotyczących zużycia energii i wybór odpowiednich współczynników emisji może być wyzwaniem. Dodatkowo metoda rynkowa wymaga przejrzystej informacji o konkretnych źródłach energii.

Raportowanie:
– Obejmuje roczne ujawnianie emisji z zakresu 2. Protokół dotyczący gazów cieplarnianych oferuje ustandaryzowane ramy, które pomagają organizacjom zwiększyć przejrzystość i wiarygodność.

Weryfikacja i zapewnienie:
– Obejmuje weryfikację dokładności danych przez stronę trzecią. Zwiększa to wiarygodność i rzetelność przekazywanych informacji, co może poprawić reputację i przyciągnąć inwestycje.

Strategie redukcji emisji:
1. Zwiększenie efektywności energetycznej: Środki mające na celu zmniejszenie zużycia energii mogą obejmować instalację wydajnych urządzeń, optymalizację systemów ogrzewania i chłodzenia itp.
2. Przejście na źródła odnawialne: Obejmuje zakup lub produkcję energii z wiatru, systemów słonecznych itp.
3. Zakup kompensacji emisji dwutlenku węgla: Inwestowanie w projekty mające na celu redukcję emisji (np. ponowne zalesianie, wychwytywanie metanu).

Emisje z zakresu 2 stanowią znaczący punkt śladu węglowego organizacji. Dokładne zrozumienie, obliczenie i ograniczenie tych emisji jest kluczem do skutecznego zarządzania emisjami dwutlenku węgla i zrównoważonego rozwoju. Ukierunkowane działania mogą pomóc organizacjom nie tylko zminimalizować swój ślad węglowy, ale także poprawić ich reputację i pozyskać wsparcie różnych interesariuszy.