Zrozumienie koncepcji emisji z zakresu 1 jest niezbędne dla szerszego zarządzania węglem. Emisje z zakresu 1, zwane także emisjami bezpośrednimi, to: gaz cieplarnianyy, które są uwalniane bezpośrednio z zasoby będące własnością organizacji lub przez nią kontrolowane. Należą do nich emisje ze spalania w kotłach, piecach, pojazdach oraz emisje z produkcji chemicznej w obiektach technologicznych będących własnością organizacji lub przez nią kontrolowanych.
Emisje te stanowią znaczną część ślad węglowy organizacji i często są pierwszym celem, gdy firma rozpoczyna wysiłki na rzecz zrównoważonego rozwoju. Rozumiejąc emisje z zakresu 1 i zarządzając nimi, organizacje mogą znacznie zmniejszyć ogólną emisję gazów cieplarnianych i przyczynić się do globalnych wysiłków na rzecz łagodzenia zmiany klimatu.
Rodzaje emisji z zakresu 1
Emisje z zakresu 1 można podzielić na kilka kategorii, każda z własnymi źródłami i metodami zarządzania. Do najpowszechniejszych zalicza się spalanie stacjonarne, spalanie mobilne oraz emisje z procesów.
– Spalanie stacjonarne: Spalanie paliw w celu uzyskania energii w urządzeniach stacjonarnych, takich jak kotły lub piece.
– Spalanie mobilne: Spalanie paliw w środkach transportu – samochodach osobowych, ciężarówkach, statkach, samolotach czy pociągach.
– Emisje z procesów: emisje powstające w wyniku procesów fizycznych lub chemicznych, takich jak produkcja cementu lub aluminium.
Spalanie stacjonarne
Dla wielu organizacji spalanie stacjonarne jest znaczącym źródłem emisji z zakresu 1. Obejmuje ono spalanie węgla, ropy naftowej, gazu ziemnego lub biomasy w kotłach, piecach lub innym sprzęcie służącym do produkcji ciepła lub energii elektrycznej. Zarządzanie tymi emisjami może obejmować środki mające na celu poprawę efektywności energetycznej, przejście na czystsze paliwa lub wykorzystanie technologii wychwytywania i składowania dwutlenku węgla (CCS).
Spalanie mobilne
Spalanie mobilne jest kolejnym znaczącym źródłem emisji z zakresu 1, szczególnie w przypadku organizacji posiadających duże floty pojazdów. Należą do nich emisje powstałe w wyniku spalania benzyny, oleju napędowego i innych paliw w samochodach osobowych, ciężarówkach, statkach, samolotach lub pociągach. Strategie zarządzania tymi emisjami mogą obejmować poprawę efektywności paliwowej i przejście na paliwa o niższej zawartości węgla.
Pomiar emisji w zakresie 1
Dokładny pomiar emisji w zakresie 1 jest kluczowym krokiem w zarządzaniu nimi. Zwykle polega to na obliczeniu ilości gazów cieplarnianych emitowanych na jednostkę zużytego paliwa przy użyciu wskaźników emisji właściwych dla każdego rodzaju paliwa i technologii spalania. Protokół dotyczący gazów cieplarnianych zawiera kompleksowe wytyczne dotyczące sposobu obliczania emisji w zakresie 1.
Obliczanie emisji
– Spalanie stacjonarne: Obejmuje określenie ilości zużytego paliwa oraz jednostkowego współczynnika emisji dla tego paliwa. Emisję oblicza się, mnożąc masę zużytego paliwa przez współczynnik emisji, co daje całkowitą emisję w tonach metrycznych ekwiwalentu dwutlenku węgla (CO₂e).
– Spalanie mobilne: podobne podejście do spalania stacjonarnego, ale uwzględnia dodatkowe zmienne, takie jak przebieg, zużycie paliwa i typ pojazdu.
Kontrola emisji z zakresu 1
Po dokładnym pomiarze emisji z zakresu 1 organizacja może zacząć nimi zarządzać. Obejmuje to opracowanie planu zarządzania węglem, który określa strategie redukcji emisji, monitorowanie postępów i raportowanie wyników.
– Efektywność energetyczna: obejmuje poprawę wydajności sprzętu, modernizację sprzętu i optymalizację operacji.
– Zmiana paliwa: przejście na paliwa o niższej zawartości węgla, np. przejście z węgla na gaz ziemny lub na elektryczne i wodorowe systemy napędowe.
Sprawozdawczość dotycząca emisji z zakresu 1
Zgłaszanie emisji z zakresu 1 jest kluczową częścią zarządzania gazami cieplarnianymi. Może obejmować różne kanały, w tym raporty dotyczące zrównoważonego rozwoju przedsiębiorstw, projekty ujawniania informacji o emisji dwutlenku węgla (CDP) i zgłoszenia regulacyjne.
– Raporty dotyczące zrównoważonego rozwoju firmy: zapewniają kompleksowy przegląd wyników organizacji w zakresie środowiska, społeczeństwa i ładu korporacyjnego (ESG).
– Projekty dotyczące ujawniania informacji o emisji dwutlenku węgla (CDP): zapewniają platformę do porównywania wyników i identyfikowania możliwości ulepszeń.
Emisje z zakresu 1 stanowią znaczącą część śladu węglowego organizacji i kluczowy cel zarządzania węglem. Rozumiejąc te emisje, mierząc je, zarządzając nimi i raportując, organizacje mogą wnieść znaczący wkład w globalne wysiłki na rzecz łagodzenia zmian klimatycznych. Zarządzanie emisjami z zakresu 1 jest nie tylko wyzwaniem, ale także stwarza możliwości oszczędności kosztów, innowacji i przewagi konkurencyjnej. W procesie przechodzenia na gospodarkę niskoemisyjną organizacje, które skutecznie zarządzają emisjami z zakresu 1, będą miały dobrą pozycję do osiągnięcia sukcesu.