Raport zawiera przegląd udziału kobiet w systemach rolno-spożywczych na każdym etapie łańcucha, od produkcji po konsumpcję. Pojawia się ponad dziesięć lat po ostatniej tego typu publikacji wydanej przez FAO. Z raportu wynika, że rolnictwo i systemy żywnościowe są znaczącym pracodawcą kobiet na całym świecie i stanowią dla kobiet ważniejsze źródło utrzymania niż dla mężczyzn. Ostrzega jednak, że kobiety borykają się z nierównościami, które ograniczają ich pełny udział w branży. Prawdopodobnie będą pracować w gorszych warunkach niż mężczyźni, wykonując wyższe stawki nieformalne, w niepełnym wymiarze godzin, pracochłonne i wymagające niskich kwalifikacji, zarabiając 82 centy na każdego dolara zarobionego przez mężczyzn. W raporcie stwierdza się, że zmiana klimatu i pandemia Covid-19 wpłynęły również na produktywność kobiet w systemach rolno-spożywczych. Na przykład kobiety rzadziej niż mężczyźni odnotowują spadek swoich wymagań zawodowych w okresach ekstremalnych upałów. W raporcie stwierdzono, że eliminowanie nierówności i wzmacnianie pozycji kobiet poprawiłoby dobrobyt ich i ich gospodarstw domowych. Ograniczyłoby to również głód, zwiększyłoby dochody i wzmocniło odporność. Mimo to autorzy ostrzegają, że niewiele polityk krajowych ma konkretne cele w zakresie eliminowania nierówności kobiet w systemach rolno-spożywczych. I choć w ramach krajowych zobowiązań klimatycznych wynikających z Porozumienia paryskiego w ciągu ostatniej dekady odnotowano „niewielką poprawę” w zakresie równości płci i praw kobiet, uwzględnianie tych kwestii w głównym nurcie polityki jest „często powierzchowne”.