PL 
SK 
EN 
DE 
FR 
HU 
Metan atmosferyczny (CH4) jest silnym czynnikiem klimatycznym odpowiedzialnym za jedną trzecią wzrostu globalnej temperatury od epoki przedindustrialnej (1). Ma znacznie krótszy czas życia niż dwutlenek węgla (CO2) i 80-krotnie wyższy potencjał ocieplenia w horyzoncie 20-letnim. Ograniczenie emisji metanu ma kluczowe znaczenie dla ograniczenia globalnego ocieplenia do 1,5°C, a także przynosi dodatkowe korzyści dla zdrowia publicznego i produktywności żywności (2). Metan ma wiele źródeł, w tym tereny podmokłe jako główny naturalny producent oraz rolnictwo (zwierzęta hodowlane, ryż), odpady (składowiska śmieci, ścieki) i paliwa kopalne (węgiel, ropa naftowa, gaz) jako główni antropogeniczni producenci emisji (3). Ograniczenie emisji metanu z przemysłu naftowo-gazowego jest szczególnie interesujące ze względu na wysoką wykonalność i korzyści ekonomiczne
Według raportów Ramowej Konwencji Narodów Zjednoczonych w sprawie Zmian Klimatu (UNFCCC) Stany Zjednoczone są wiodącym na świecie producentem metanu z ropy naftowej/gazu, z krajowymi emisjami wynoszącymi 8,1 Tg i-1 Stanowi to 15 % globalnej emisji metanu z ropy naftowej/gazu w 2019 r. (9). Produkcja ropy i gazu ziemnego w Stanach Zjednoczonych wzrosła w latach 2005% i 2019% ze 137 do 88 (10, 11). Amerykańska Agencja Ochrony Środowiska (EPA) nie zgłasza żadnych znaczących zmian w wykazie emisji metanu w tym okresie, co odzwierciedla ulepszone praktyki przemysłowe i wychwytywanie powiązanego gazu w celu zrównoważenia rosnącej produkcji ropy naftowej (12). Jednak odgórne szacunki na podstawie obserwacji metanu atmosferycznego sugerują od 0,4 do 6%-1 wzrost emisji metanu z ropy/gazu w USA w latach 2006-2017 (13 – 17), a krajowe emisje są około dwukrotnie wyższe niż podaje EPA (5, 15, 16, 18, 19). Niewystarczające zapisy dotyczące anormalnie dużych źródeł (tzw. superemiterów) oskarżano o niedoszacowanie przynajmniej części rezerw (5, 20, 21), ale istnieje niewiele badań dotyczących czynników wpływających na długoterminowy trend emisji. (Xiao Lu)
